Week 7 en 8

Zaterdag 17 februari
Ik ben ziek en Leo gaat met Hans en Loek boodschappen doen , ze komen om 3 uur terug en Leo gaat iets sleutelen ,dus de hele salon staat overhoop en ik kan echt alleen nog maar in bed blijven.
Dan plots is het tijd voor de visparty en Leo moet nog van alles maken en meenemen .
Dus toen was de chaos compleet , hij rende naar de kant .
De boodschappen niet uitgepakt de olietroep de beslagzooi in de keuken , de salon met de kussens op de tafel het motorruim nog open , verschrikkelijk.
Ik laat het liggen ,want voel me er echt niet goed genoeg voor en denk ,als hij terug komt zal hij wel gaan opruimen , maar niets was minder waar ,toen hij terug kwam dook hij gelijk bij me in bed.
Zondag 18 februari
Leo moest gelijk weer weg en vraag me niet meer waar naar toe ,maar ik was een beetje meer mens en heb de meeste boel opgeruimd .
Wat een zeikzooi , verschrikkelijk.
De rest van de dag hang ik een beetje en ben nog niet lekker en morgen gaan we naar Asmara met de hele groep ,dus moet ik een beetje bijgekomen zijn.
Maandag 19 februari
We moeten al om 5.30 uur op om naar Asmara te gaan , we hebben het heel gezellig in de bus ,waar wij zitten te bunkeren met al onze vreetspullen en de anderen hun ogen uit te steken.
Leo heeft namelijk een hele picknickmand (rugtas)gemaakt .
De weg leid ons door de bergen die verrassend groen zijn , het is een heerlijke verademing om te zien en voelen.
Marijke van de escape heeft het heel erg sterk ,dat ze merkt dat ze dit wel erg mist.
Onderweg komen we in een wielerrace terecht , waar we op moesten wachten.
We zagen prachtige vogeltjes en een man die aan het ploegen was met 2 ossen en stukken takken als een ploeg gevormd.
Als we in Asmara komen is het echt vreemd om in zo'n ontwikkelde schone stad te komen.
Hier is de Italiaanse invloed ook heel erg groot , dat merk je overal aan.
Ik spreek met een Italiaanse jongen ,die zegt dat het echt vreemd is om te zien dat de mensen alle Italiaanse gebruiken van vroeger hier nog steeds hanteren en dat de mensen zelfs lopen als de oudere generatie in Italië .
We gaan eerst eens een bakkie koffie doen en dat is met het lekkerste gebak en koffie , zo luxe en vreemd dat hier te kunnen bekomen.
We zitten bij een jongen die met mij een praatje aanknoopt en mij het een en ander vertelt over Asmara en de mensen hier.
Hij komt van Ethiopië en is dus eigenlijk de vijand , wat ik ook aan hem vraag , maar waar hij maar een beetje om lacht.
Blijkbaar zijn er ook veel mensen uit India hier geland en ook Ethiopiërs.
Waar ik de mensen uit India aan herken ???
Stomme vraag ,dat zie je gelijk !!! alleen zijn wij er geen tegen gekomen die we gelijk herkende als zodanig.
We gaan naar de markt met Hans en Loek en Marijke en Eeltje , het is ontzettend groot en alle kraampjes hebben hetzelfde spullen , wat ons laat denken ,hoe kunnen ze die spullen allemaal verkopen en er dan nog aan verdienen ???
De kraampjes zijn erg hoog uitgestald ,want eronder in nog minder dan een varkenskotje ,wonen de mensen die hun waren daarboven verkopen.
Wat een bestaan ,verschrikkelijk !!
Daarbij staat het amper een meter van elkaar af.
Tsssssssssssssssssssss, wat een leven !!!
We willen wat meel hebben om bruin brood te bakken , maar ik zie geen echt tarwe , wel iets wat Hans en Loek ook hebben gekocht en laten malen wat misschien wel rogge is en wat erg lekker is ,dus hebben we dat gekocht .
Hier valt niets te onderhandelen , dat is wel erg vreemd.
Er zitten 3 vrouwen op de grond en 2 geven de kinderen de borst gelijkertijd zitten ze te eten uit een bak , met hun handen.
Ze vragen of ik ook wat wil en het zag er niet uit ,een bruinige rode smeurie .
Maar hoe kan je zoiets weigeren als ze het zo vriendelijk aanbieden , ik niet in ieder geval.
Ik wil het aanpakken met mijn lege linkerhand ,maar die wordt afgekeurd , plots herinner ik mij het verhaal dat hier de mensen de hand waar ze de vieze dingen mee doen ( kont afspoelen e.d.)niet gebruiken om in de etensbak te grabbelen , weten zij veel dat ik mijn bippie altijd afdoe met mijn rechter , dus ik krijg het wel in mijn rechter.
Het smaakt als een tomatenprutje op nat brood en dat is het eigenlijk ook ,maar mijn god wat heet !!!
En mijn arme darmen moeten nog herstellen van de griep.
Leo is in de tijd aan het onderhandelen met de roggeman , waar dus niets te onderhandelen viel.
We kopen de rogge ,Marijke en Eeltje ook en gaan het laten malen.
We mogen daar filmen wat we dus ook gretig doen.
We moeten weer een tasje hebben ,die hebben ze hier gemaakt van de zakken waaruit de granen en rogge en dergelijke komen en kosten 6 nakfa's ,maar op de groente markt waren ze 5 , en Leo wil het voor goedkoper , om het simpele feit dat hij het niet meer heeft.
Hij krijgt het voor elkaar , 2 tasjes voor de prijs van 1 , maar de buurvrouw van de verkoper komt achter Leo aan en wil nog eens 6 nakfa's ,want wat blijkt de buurman heeft gewoon haar tasjes verkocht aan ons voor zijn prijs en daar was zij het niet mee eens ,dus ze loopt mee naar de malerij en uiteindelijk jat ze 1 tasje weer terug.
Leo lachte zichzelf rot ,op de manier zoals de vrouw opkwam voor haar recht.
Er ligt een man in een kruiwagen midden op straat te slapen ,maar ik durf geen foto te maken ,het was wel erg leuk om te zien.
Op de terugweg komen we allemaal blote billen apen (bavianen) tegen die de weg blokkeren om eten te bietsen , hou de ramen klaar om dicht te schuiven ,want ze zijn zo brutaal als de pest .
Ze leven hier in de bergen van het voer dat de mensen naar buiten gooien , uit hun auto.
Dinsdag 20 februari
We moeten als een speer weg ,want Leo heeft weer last van zijn stadsfobie , het is heel ernstig want hij wordt er zelfs hartstikke kribbig van.
We varen naar het eiland Summa , waar we op tijd zijn .
Muggler een Duitse man met Turkse vrouw , ook van de groep ligt daar al.
Ik ben echt nog niet lekker ,heb weer buikkrampen en hoofdpijn.
Beluhhhhhhhhhh !!!!
Waardeloos , maar niets aan te doen en ik hang maar weer wat.
We besluiten de volgende dag door te varen ,omdat ik toch niet goed genoeg ben om te gaan snorkelen en we dan beter kunnen varen ,zodat bij de volgende stop ik hopelijk wat beter ben en omdat we de wind dan nog mee hebben.
Woensdag 21 februari
We gaan weg en denken niet zo ver te gaan ,maar de wind beloofd om te gaan draaien en dan kunnen we nog net meevaren met de wind als we nu gelijk doorgaan naar Marsa Dudo.
Maar als er geen weg meer terug is draait de wind en moeten we tegen de wind in boksen , waar geen bal aan is vooral omdat ik nog steeds niet lekker ben .
In de nacht fluoriseert de zee, wat niet te beschrijven zo mooi is , ik probeer het vast te leggen maar dat lukt niet.
We komen samen met de Equus , de dag erna dus , Donderdag 22 februari Aan bij Dudo .
Daar ligt de Lyra al en Leo moet in het donker nog van alles regelen met Kees om de spullen die naar ons worden gestuurd door John en Rob , bij ons terecht kunnen komen.
John en Rob zijn we hartstikke dankbaar voor alle inzet die ze hebben om ons de spullen die we hard nodig hebben te sturen.
Hiervandaan is het moeilijk om dat te tonen ,maar we zijn er erg blij ermee.
We hebben emailverbinding ,maar die doet het maar heel erg weinig en erg slecht .
Dus Hans moet ons weer helpen ,wat hij ook met alle liefde doet ,maar die is het ook zat en zou ook wel graag naar bed willen en die blijft nu op voor Leo.
Vrijdag 23 februari
We hebben nog steeds tegenwind en besluiten de weersverwachting af te wachten om onze beslissing te nemen.
De Silent Wish is pas nu vertrokken van Masawa en dat zal dus wel een tijdje duren voor die hier zijn.
We liggen op een eldorado een goddelijk paradijsje , maar wel een beetje te rollen ,dus we verhuizen naar het eilandje ernaast en liggen daar prima voor de komende weersverwachting .
We besluiten hier te blijven ,omdat we anders wel met de wind in Asab op tijd zijn ,maar we daar dan toch moeten wachten op de achterblijvers en wij in die stinkstad liggen en zij op een pracht plekkie zoals hier.
Ik ga even kijken of er wat te zien valt onder water , voordat Leo ,die weer een hoop werk heeft zichzelf vermoeid met energie die hij dan beter voor andere dingen kan bewaren.
Als ik aan het snorkelen ben zie ik mooie grote vissen voorbij gaan en plots een schildpad van een meter !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Gaaf om te zien , dus ik steek mijn hoofd boven water en gil EEN SCHILDPAD !!! en gelijkertijd gillen Loek en Hans : Een super grote rog !!!!!!
Dus ik ga naar de boot om Leo te halen maar die was al gealarmeerd en kwam me tegemoet,(hij heeft in de tussentijd een haai heeft gezien van 120 cm ) We zagen telkens wel 4 schildpadden in 1 keer , ze liggen met hun hoofd in de lorren (onder koraal) net alsof ze verstoppertje spelen en aan het tellen zijn.
Dan zien we duizenden mooiste vissen voorbij gaan en joekels van wel 1 meter.
Op de terugweg zie ik een barracuda van een 150cm liggen , ik roep Leo en zowaar hij hoort mij en kan hem ook nog zien liggen , voordat hij ervandoor gaat.
Wat een oord , waarom wilden we ook al weer naar India ????????
We gaan naar de Blue Star , die heeft gevraagd of we een borreltje komen drinken.
In de avond zit ineens de vissersboot achter de Equus , zonder licht ,dus een beetje luguber ,maar ik denk dat die jongetjes zich van geen kwaad bewust zijn .
Ze vragen om batterijen voor de zaklamp of zoiets.
Zaterdag 25 februari '06
We gaan weer zo gauw het kan snorkelen ,maar dat was weer erg laat ,omdat ik eerst alle foto's moest branden vanaf de schijfjes en dat wilde weer niet lukken.
De cdrom speler deed het weer niet , daar word ik nogal simpel en gestoord van .
Na heel veel 5en en 6en doet hij het dan wel en dan weer niet.
Om 1 uur liggen we pas weer in het water en wat we dan weer zien !!!!!!!!!
De meeste schildpadden zijn er niet ,omdat ze verstoort zijn door ons allemaal.
We zien er nog maar 2 , maar nu zien we weer die 2 joekels van roggen die hans en loek al 2 keer gezien hebben .
Ze lagen naast elkaar in het zand en waren inderdaad 125 cm breed , nou dan ben je toch weer helemaal gek ,als je dat met je eigen ogen mag aanschouwen.
We zien ook allemaal blauw gevlekte roggen , dat blauw geeft dan gewoon licht (fluor) ,zo mooi.
Als we terugzwemmen richting boot ,zwemmen er plots 6 roggen voorbij ,niet zo groot ,maar echt in line en zo gaaaaaaf !!!!!
Eerste instantie dacht ik de vleermuisrog ,maar die hebben een zwarte staart en dat hadden we niet gezien ,dan misschien de koeneusrog ,maar die is donker van kleur en dat waren ze ook niet , dus verder staat er niets in onze boeken waar we wat mee kunnen.
Trouwens ik kreeg van Dennis een berichtje ,dat hij had uitgezocht welke roofvogel we in Suakin hadden gezien , het was de schreeuwende arend .
Nog bedankt Den !!!
We zijn helemaal euforisch als we weer boven water komen , maar we moeten verplaatsen naar Marsa Dudo ,omdat de wind zal gaan keren en we dan aan lager wal liggen .(dat is waar de wind naar toe waait en de golven het hoogst worden , en waar je dus heel erg rot ligt te rollen en ook haast niet weg kunt komen .nu weten jullie ook gelijk waar het gezegde vandaan komt,aan lager wal geraken) Bij Dudo liggen veel boten van de groep en dat is ook wel weer gezellig.
's Avonds zijn we weer bij de Blue Star uitgenodigd om okey te spelen en de regels uit te leggen , want die weten ze niet meer zo goed.
Hartstikke gezellig.
De wind keert en we liggen uit de golven en aan hoge wal , precies zoals gepland.
Zondag 26-2-06
Pa is jarig ,gefeliciteerd hoor !!!!!!!!!!!
We feliciteren elkaar en mijmeren wat dat we daar niet bij kunnen zijn ,wat wel weer jammer is , maar ja dat wordt wel vergoed door al het moois.
Jits zijn vader is overleden (hoorden zij van de anwb alarmdienst)toen we helemaal geen contact met de buitenwereld hadden,behalve de satelliet telefoon van John en Jolanda en nog wat schepen ,maar dat is zo schreeuwend duur.
John heeft contact gezocht en inderdaad te horen gekregen dat Jits zijn vader was overleden.
Jits wist dat zijn vader niet gezond was en hij is ook wat dement ,toen hij afscheid nam ,maar het blijft moeilijk om dan niet in de buurt te zijn.
Pa heeft ook afscheid genomen van ons ,voor als het zou gebeuren en zei dat we absoluut niet terug moeten komen voor de begrafenis en ons niet druk moeten maken , omdat hij het helemaal compleet begrijpt dat we nu lekker de reis van ons leven gaan maken en hij het ook zou doen als hij de kans zou hebben gekregen.
En als ik dood ben is het gedaan , zegt hij.
We denken er maar niet teveel aan en zien wel hoe het gaat lopen.
Ik ben van mening ,dat pa nog wel een paar jaar blijft leven , want hij moet de familietraditie in ere houden .
Leo is weer aan het sleutelen en ik schrijf dit boek ,inmiddels is het 12.30uur Vanmiddag weer vis eten met elkaar , dus gezellie !!!
We liggen lekker verwaaid en kunnen voorlopig nog niet weg , heeeeeeeerlijk !!!!!!!!
Het waait wel erg hard , soms staat de teller op 30 ,en dat is toch windkracht 7 ,dus de vraag is of de barbecue wel door gaat.
Er zijn er die al zeggen hun boot niet te verlaten.
Wij gaan wel , en de wind neemt af.
Ik neem een songboek mee die ik te leen heb van Peggy van de Blue Star , van de sixties Ik ga zingen en heb de grootste lol,het is geen gehoor ,maar daar gaat het niet om.
Ik heb de Neb van de Alea bij me en die kleeft aan mij, omdat hij het zo gezellig vind.
Hij was al teut toen we bij het strand aankwamen.
In de loop van de avond merken we plots dat er een dinky weg gedreven is , en natuurlijk het pechstel de Miou de Mer is weer de lul , het was hoog water geworden en we zijn niet meer gewend te denken in hoge vervallen en het was zeker een meter hoger geworden en met die harde wind was het bootje weg in no time.
Zo zielig , weer dat stel ,het zit ze niet mee.
Als we nog wat na zitten te keuvelen is plots ook het bootje weg van Sheidegg , nou Leo als een speer met hem weg en laten ze hem nog vinden ,en hij was in een flits al heeel erg ver weg.
We brengen Lucy naar Romeo in de Miou de Mer en ze is nu niet boos meer op Romeo ,want nu heeft ze gezien dat hij er niets aan kon doen.
Allemaal afmelden en koffie zetten en weer aan het dagboek.