Zo , we zijn al weer weg uit Nederland en onderweg naar de boot.
We zijn 10 uur geleden geland op Bangkok , waar de paspoort controle nog heel erg lang duurde maar de blokkades van de demonstranten opgeheven zijn.
De democratisch gekozen regeringsleider , blijkt niet zo democratisch gekozen te zijn , dus nu moet hij overnieuw gekozen worden en de regering zelf schijnt wel goed gekozen te zijn ???
Nu we hier zijn krijgen we allemaal smsjes dat we 6 uur van te voren op het vliegveld aanwezig moeten zijn , dat hebben wij niet hoeven doen dus (mazzel) !
Nu ga ik even van het begin beginnen en dat was Leo’s verjaardag , hartstikke gezellig gevierd bij het asia restaurant.
Niet dat er maar enige sfeer in dit restaurant te verwachten is , maar we hadden zoveel gezellige visite dat het vanzelf gezellig was.
Hans en Loek waren er niet , want die hebben hun Markoen verkocht en moeten hem laten keuren , of er echt niets aan mankeert .
We zijn allemaal diep onder de indruk , want zij wonen al heel lang op dit schip en hebben hem helemaal naar eigen smaak en handigheidjes ingericht .
Allemaal kleine foefjes een heerlijke luie stoel voor beide binnen en , nou laten we het zo zeggen ,hij is helemaal af en dat gebeurd normaal nooit bij een boot.
Allemaal zijn we zo bang voor hun dat het allemaal tegen gaat vallen , om over te stappen naar een catamaran.
Anderzijds zijn we hartstikke blij voor hun ,omdat het gelukt is om de boot te verkopen voor een goede prijs.
Nu gaan ze eerst even in een appartement wonen om de tijd te nemen een catamaran naar hun zin te vinden.
Eeltje en Marijke hebben vanuit Nederland een door mij bestelde camera meegenomen .
Leo had dat cadeautje helemaal niet verwacht en was helemaal beduusd ervan.
Ik ben er ontzettend lang mee bezig geweest om het te bestellen , het moest stiekem op het internet gebeuren en dan moet je eerst uitvinden wat het verschil is aan de ogenschijnlijk dezelfde camera , maar die net een ander lettertje erbij heeft staan dan Jits zijn camera (want ik wilde zo’n zelfde bestellen)
Dan gaan bestellen en dan moet je bij de meeste bedrijven eerst lid worden , wat ik niet wilde , maar uiteindelijk bij ebay toch geworden ben .
Voordat je lid bent , moet je weer eerst allerlei gegevens doorgeven , wat natuurlijk niet meevalt op zo’n klein bootje waar je op elkaars lip zit.
Stiekem een paspoort pakken en gegevens van de bank etc.etc.
Steeds aan de computer zijn , wat op zichzelf al een drama is , want dat kassie is wel een ernstige verslaving van mij en Leo heeft in mijn computertijd geen aandacht van mij !
Waar ik dus wel achter ben is dat de meest sites gebruikonvriendelijk zijn en ik heb uiteindelijk bij een Nederlandse site besteld die het voor mij mogelijk maakte om te bestellen.
De baby wordt gedraaid , want hij ligt in een stuitligging.
Het is een pijnlijk gebeuren ,maar Asli hield haarzelf flink en de baby ??Ja dat weten we niet .
Ramon blijft gelukkig liggen , zoals hij gedraaid was.
We gaan de bimini verder naaien , wat een ramp ,maar het lukt .
De kussens laten we naaien en dat viel heel erg tegen, kosste niet veel ,maar dan heb je ook niet veel.
Leo wil de dynamo nog even schoon laten maken , voordat we aan de grote trip gaan beginnen ,voor de zekerheid.
De generator stopt er weer mee ,Leo is er helemaal doorheen .
Het blijkt dat na wat speurwerk is gebleken , dat de dynamo van de hoofdmotor het helemaal niet goed doet.
Nou ,toen was hij het helemaal zat.
Gelukkig waren Jits en Ellen er om een beetje op te vijzelen , want hij zag het even helemaal niet meer zitten.
Jits neemt de dynamo onder zijn hoede en de asjes en Ellen wilde voor ons kijken als ze op Penang zijn of er daar soms een combi hete-lucht/magnetron/gril-oven is
Hier op Langkawi zijn ze niet te vinden.
Met al dit werk uit handen gegeven zijn we naar Nederland gegaan , via Penang want daar wilde Leo eerst weer langs de kno arts , omdat de poliepen weer terug zijn.
Weer zo’n kuurtje gekregen en met John Kek en Derk en Lee Mea uit eten geweest .
Daarvandaan met de nachttrein naar Bangkok , waar we 17 uur over doen en daar zijn we naar roofgarden gasthouse gegaan .
We struinen Bangkok nog even door en we kopen een bamboosaxofoon voor mijn a.s. verjaardag , de volgende avond nemen we een busje naar het vliegveld om naar Holland te vliegen.
Ik had mijn bergschoenen meegenomen voor in Nederland , maar er lagen alleen nog maar kruimels in mijn tas .
An me zole !!! was niets meer van over.
Gauw nog namaak birkenstocks voor 1.90 euro gekocht , want in mijn teenslippers passen geen sokken en barvoets lijkt me ook wat overdreven.
Ik heb in de camper nog een paar schoenen , dus dacht ik nog meer reserve,helaas vielen die ook uit elkaar , terwijl ze nog als nieuw uitzien ????
Als we in Nederland op slippers aankomen , horen we dat we in Marja haar flatje mogen , want ze woont al zowat bij Jaap en zij gaan samen in Leidschendam wonen .
Wendy gaat met Anouk-Joy op haarzelf wonen en kan veel van de spulletjes van Marja overnemen.
We gaan met Ton en Jose naar hun nieuw aangeschafte boot kijken , een geweldig schip !!!darna even langs Kathleen en Jelle.
Ik word al snel ziek in Nederland en blijf uit de buurt van Bob Asli , Firuz en Nizam , ivm de baby.
Ik heb de ziekte van Thomas overgenomen en zij hebben dus hun anti-stoffen opgebouwd.
We zijn met z’n allen naargeestig op zoek voor een huis voor Bob en Asli , en voor Fanny en Thomas hadden we wat meer tijd ,maar ook daar waren we voor aan het kijken.
Bob en Asli hebben een pand gevonden die ze graag hebben willen , en daar wordt onderhandelt.
Fanny en Thomas wonen in een ad hoc pand , dat zijn panden die moeten worden gesloopt ,maar om te voorkomen dat mensen de woningen gaan kraken en er niet meer uitgezet kunnen worden, worden ze goedkoop verhuurd onder voorwaarde dat ze binnen 2 weken eruit gezet kunnen worden.
Aangezien hun huizen pas in juni juli aan de beurt zijn , hebben ze tijd om te kijken naar een koopwoning , wanneer hun werkcontracten in orde zijn , om een hypotheek te krijgen
Asli krijgt in deze tijd haar officiële verblijfsvergunning voor 3 jaar , dus dat was weer reden voor een viering.
Helaas met de recessie moest Asli haar vader naar Turkije en Ramon heeft zich nog niet aangekondigd , dus dat is sneu.
De politie belt Bob dat er ingebroken is in de camper, dus raam moet gemaakt en alles ligt door de hele camper heen , ze hebben gekeken wat er in de kluis zat, dat weten wij zelf nu nog steeds niet, want wij hadden hem nog niet open gekregen , zonder slopen dan.
Een paar dagen later krijgt Asli toch wel krampen , en ze vindt dat Ramon niet zoveel leven meer geeft .
Bij de kraamzorg vinden ze dan dat ze maar naar het ziekenhuis moet , hup met de 2 ma’s in haar kielzog naar het ziekenhuis en daar blijkt dat ze maar gelijk moet blijven , want de weeën zijn niet hevig ,maar de kleine heeft het toch wel wat benauwd.
Bob komt en blijft bij Asli, en ik breng Firuz naar huis (zeemanstraat), waar we afwachten tot Bob zegt dat we maar moeten komen .
De rest hebben jullie hierboven al gelezen , en we zijn geweldig in de wolken !!!
Wel vervelend voor Asli , maar die zit er niet zo erg mee , ze is al blij dat Ramon ongeschonden ter wereld is gekomen.
Iedereen is in de gloria !!!.
Jammer genoeg ,maar wel te verwachten wordt Ramon geel en moet hij onder de blauwe lamp , maar het geeft geen echte problemen.
De 5e dag mogen ze uit het ziekenhuis en ik lig weer geveld door een hoestvirus in bed .
Aangezien ik hevige buikspierpijn hebt , durf ik niet naar Asli en Ramon toe te gaan ivm met aansteken Asli , want als ze ook op haar buik zo moet hoesten en dat op de keizersneewond , zou wel zielig zijn.
De dokter kon me er ook niet even wat voor geven , omdat het een virus was en dan schijnt geen anti-biotica te helpen.
Uiteindelijk is iedereen een beetje of erger ziek , alleen Ramon rolt overal doorheen , gelukkig wel.
Fanny en Thomas hebben de mogelijkheid om bij Cor en Irma in huis te komen zolang als ze nog geen huis hebben ,maar na een paar dagen hebben ze een woning gevonden en met enorm veel medewerking van makelaar , werkgevers , oude eigenaar en bank , kunnen ze hun nieuwe huis in een paar dagen tijd dus betrekken .
De woning was schoon en klaar voor ingebruikname , dus gelukkig , dat was geregeld.
De verhuizing is snel verwezenlijkt dank zij Marlies en Wouter en ons vieren, daarbij was Rachel er ook nog even bij en hielp in een korte tijd heel intensief.
De antikraakflat is op tijd geledigd !!!
We verkopen de laatste week nog even het pand van de Driesprong , want ze wilden het heel graag kopen.
Als we nog een paar keer tussendoor bij onze Ramon kijken , ziet hij er zalig uit en hij groeit goed.Ik zou hem haast doodknuffelen , zo’n lekker klein mannetje is het.
We moeten weg , anders komt de boot nooit in Nederland of Middellandse zee , al valt het afscheid zwaar.
Leo laat zichzelf op de borst tatoeeren !!! Een LeLie (romantisch , he?) met een draak (Chinees sterrenbeeld van mij )op zijn hart , lief he!
We worden in Penang hartelijk ontvangen door Hans en Loek en Jits en Ellen , wat heel erg fijn was.
Eerst gaan we met de hele bubs ook met John Kekeni en Derk en Lee mae uit eten en dan slapen we bij Hans en Loek in hun flatje en de volgende dag als Leo weer bij het ziekenhuis is geweest (conclusie zonder poliepen) hebben Jits en Ellen een heerlijk en gezellig eetavondje georganiseerd op de steiger , met nog meer Nederlanders en met Juwin.
Helemaal te gek en dan gaan we weer bij Hans en Loek slapen en ontbijten en worden we opgehaald door Derek en Lee Mae om ons naar de ferry te brengen naar Langkawi , alwaar we opgehaald worden door Diny en Jaap .
Wat wij net vernomen hadden is hun boot de Crimson tide haast helemaal verbrand in de tijd dat wij weg waren.
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg , wat een trieste bedoening en de verzekering doet natuurlijk moeilijk.
Zij brengen ons naar Hole in the Wall , waar onze Scharrel ligt.
De bedoeling is dat de restant van de Crimson tide onze plaats inneemt.
We eten gezellig met elkaar en dan varen wij met de Scharrel naar de ankerplaats , terwijl ik hem schimmelvrij maak.
Marijke en Eeltje roepen ons gelijk op , omdat ze ons welkom heten en Carla en Peter staan te zwaaien als we aankomen en komen een biertje drinken .
‘s Avonds gaan we naar de pasar malam en dan ploffen we in bed.
Ik ben klaarwakker en voel me niet zo goed ,en Leo slaapt de hele nacht lekker door.
De volgende avond hebben we een gezellig avondje bij André en Ria en dat was ook weer geweldig , alleen werd ik zieker en zieker .
Die nacht heb ik overdreven veel koorts en de volgende dag heb ik een injectie om de koorts te verlagen te pakken.
Het duurt lang voordat ik opknap , maar ja, dat is logisch , na zo’n aanslag op mijn lichaam.
Leo is bezig , samen met Ian aan de dynamo , generator en een klokje waarvan we nu de derde inbouwen , omdat ze nieuw kapot zijn.
De was moet nog gedaan , de boot is nog niet gezogen enz. enz.
Dit heb ik nu klaar en dat was ook weer een groot karwei.
Allemaal fijne feestdagen !!!!!!!!!!!!!
