Penang

13-11-2007

We zitten in de lift , want we worden ietsje opgetild om beter bij de onderkant van de kiel te kunnen komen.
Zelf begrijp ik nooit zo waarom dat altijd nog eens moet gebeuren en dat niet meteen gebeurd als we neergezet worden,maar heb het ook nog niet gevraagd aan Lee.
Aangezien ik naar de toilet moet en nu niet kan ivm liften , ben ik maar gaan zitten op mijn bip en de laptop op schoot in de kuip.
En bedacht mijzelf eens even het journaal weer bij te schrijven.
Aangezien ik haast niemand kan schrijven vanuit de boot, weet verder haast niemand van onze activiteiten hier.
We zijn teruggekomen uit Nederland en toen was Leo ziek van alle airconditioners in bussen en vliegtuig.
In het vliegtuig zat hij al met een krant op zijn hoofd , vastgehouden met de koptelefoon , zo voelde hij de wind waaien op zijn hoofd.
We staan maar een beetje te schudden naar mijn idee , maar ok . we hebben weer elektriciteit , want de radio gaat weer spelen .
Leo is lang ziek en voor hij opgeknapt is gaan we toch uiteindelijk naar Penang , waar de boot uit het water gehaald zal worden en geverfd.
Het is heerlijk weer eens te varen en te vissen (zeil zit er nog niet in en dus op de motor ), we varen op met de Markoen en de Silent Wish.
Leo vangt een gold dorade , en bakt het gelijk , heerlijk hapje .
Accu is al op van de laptop , dus naar binnen en aansluiten.
……………….zo we staan weer wat hoger en de laptop is weer opgeladen.
Ik ben naar de toilet(emmer)geweest en zie dat ik weer ongesteld ben (na ruim een jaar ) .
Ik was gisteren al helemaal moe , alsof ik medicijnen op had, zo voelde het ,maar nu begrijp ik het.
Dit even de intieme zaken , voor de insiders.
Goeoeoeoeoeoed !!!!!!!!! even ter zake , we zijn dus eerst ergens gaan ankeren onder aan Langkawi .
We hebben 2/3 deel van de reis voor niets gemaakt en 1/3 was productief, maar een heerlijke baai .
Jammer genoeg komen we in schemer aan en gaan weer weg als het nog donker is,dus echt genoten van de spot hebben we niet.
We zijn dus Georgetown binnen gelopen , een grote stad op Penang , en gaan de haven binnen.
In de stad en met de ferry vlak voor ons .
Het is een hele chique haven , met allemaal ontiegelijke dure restaurants eromheen, waar wij uiteraard niet heen gaan.
We (met Jits en Ellen) kwamen aanlopen bij een restaurant en je gelooft het niet , komt er zo’n golfkarretje naar ons toe en wil dat we gaan zitten, ik begreep het niet echt , waarom ik in die kar moest gaan zitten,maar de overdekte entree met rode loper , bleek te ver om te lopen !!!!!!!!!!!!!!!!!!! en daarom werden we gereden , zo’n 50 meter of zo .
En we waren alleen maar van plan even te kijken , wat het was.
Dus ineens zaten we op de kar en stonden in de deuropening van een luxe restaurant , waar we even keken , prijzen bekeken en weer weg gingen , want het was veel te fancy en fancy prijzen.
Wat je daar niet meemaakt, super armoe en overdreven luxe.
In de haven worden we heen en weer geslingerd , zo erg dat er lijnen afbreken en we haast met de potdeksel (rand van de boot) op de kade worden gekleund .
Wij hebben het nog het minst, maar de Markoen lag het meest ongunstig en wilde ook gelijk een andere plek of weg.
Geen probleem aan de andere kant van de steiger was nog ruimte en daar hoopten we dat het rustiger zou zijn en dat bleek zo te zijn.
Loek en Hans en wij gaan een check-up doen , nooit weg en dan weten we gelijk of we ergens rekening mee moeten houden ivm onze gezondheid.
Hier kun je dat allemaal zo goedkoop laten doen en je hebt gelijk alles op 1 dag en de uitslag van de meeste dingen krijg je ook gelijk.
Leo is ook naar een kno arts geweest en die zei dat hij erg allergisch was voor huismijt en een speciale tijk nodig had en zijn neus zat weer helemaal vol met poliepen en daar kreeg hij het erg benauwd van .
De vermoeidheid was ook van de allergie en van de benauwdheid.
Leo met een bult medicijnen en een huismijtnet voor om het matras.
We hebben al zoiets ,maar het was beter dit erbij te doen.
Ik heb een te hoge cholesterol ,dus weer op dieet , holland is weer te lekker geweest.
Fanny vindt dat ik veel te vet kook , maar Leo vindt dat zo lekker en heeft nergens last van.

We gaan met elkaar naar de CHINEES , er zijn overal chinezen ,maar deze is vlakbij de haven en heeft heerlijk eten en heel erg goedkoop.
Een klerezooi , maar niet echt vies en we zijn India gewend en daar is dit heilig bij.
Als we terug lopen naar de haven wordt er een tent gebouwd en daar zit een mannetje die zegt Along te heten .
We vragen wat er gaat gebeuren en hij vertelt dat er een tent wordt neer gezet voor eten , voor de regisseur en zijn filmacteurs.
Gelijk vraagt hij of wij willen spelen in de film , wij denken dat hij ons in de veiling neemt en maken gekheid, maar hij zegt nemen jullie mij in de maling of hoe zit het .
Wij denken dat jij ons in het ootje neemt ,maar nee , nee, nee, hij was erg serieus .
Ze hadden namelijk blanken mensen nodig ,want de film Cicakman speelde zich af in Londen.
We zouden ook het geweldige bedrag van 16 euro per dag verdienen , zei hij fluisterend , want wij verdienen meer als de inlanders.(waar of niet waar???)
Jits en Ellen hebben een hoofdrol , ze moeten in winterkleding over de steiger lopen en wijzen in het water en verwonderd zeggen dat het helemaal zwart water is .
Nou het was geweldig zoals ze spelen die 2 , met hun bontmuts op in 35 graden en dan toch zo koelbloedig blijven.
Je kunt de ware acteurs direct herkennen bij hun.
De volgende dag moeten we allemaal om half 8 klaar staan in winterkleding.
Nou Leo trekt voor de lol zijn smoking aan met een bontmuts erboven, echt een prachtig gezicht (willempie is er niets bij )
Natuurlijk is er niemand en dus gaan we terug naar de boot , totdat onze “baas” ons opbelde om te vragen waar we waren , het was half negen.
We gaan in de straat tegenover de haven acteren , maar we wachten en wachten en wachten , en ja hoor , eerst moesten we allemaal passanten zijn en lopen door een straat en dan moesten Leo en ik optreden .
We moesten in winterkleren met muts op in 35 graden , doen alsof het koud was , lopen langs een bank en daar was een overval en vlak voor ons neus sprong de dief in de auto en reed heel hard weg , we schrokken ons rot en moesten helemaal wijzen en zo .
Echt een hele grote rol ook .
Toen weer wachten en wachten en wachten , toen waren Hans en Loek aan de beurt en die moesten oversteken ,toen de Cicakman aan kwam rennen om te zeggen dat er een overval is.
Dit hele gebeuren heeft de hele dag geduurd en we kregen gratis eten , pas in de avond waren we dismissed.
De volgende dag waren we weer loslopende mensen in een willekeurige straat in Londen.
We wilden niet afhaken , want we hadden a gezegd en wilden dan ook b zeggen, maar we waren het ster zijn al zat , al dat wachten in de bloedhitte met onze winterkleding aan.
De volgende dag moesten we pas in de middag komen , om 4 uur ’s middags worden we opgehaald.
Als we pas ‘s morgens om 4 uur moeten “opkomen” zijn we het al behoorlijk zat en willen we “opslag” en we besluiten dat we deze nacht afmaken ,maar er dan mee nokken.
Om 5 uur moesten we haast allemaal “optreden” , Hans en Loek hadden nu een grote rol .
Hans was directeur van een persbureau en Loek zijn secretaresse , Leo had een kantoorbaan en Jits was reporter en ik loopmeisje ,we liepen allemaal druk in dat kantoor te doen.
Jits liep op Leo af en zei doodernstig : meneer, u heeft schaamliBBen geschreven ,maar het moet schaamliPPen zijn .
Ik dacht dat ik helemaal in een flauwte lag van het lachen,ik kwam helemaal niet bij en Leo die met zijn gezicht naar de camera was bleef doodnuchter en zei alleen maar: nee het moet schaamwippen zijn.
Nou, nou , ik ben geen actrice , want ik lachte met buik en al.
Om 7 uur waren we klaar en Ellen onze financieel adviseur (manager) heeft in de tussen tijd de financiën geregeld en nog even foto’s gemaakt met allemaal en dan werden we terug gebracht naar de jachtwerf.
Dezelfde dag zouden we bellen met de werf waar wij op de kant gaan en Leo is om 10 uur wakker daarvoor en belt de werfbaas.
We kunnen gelijk komen , dus we moeten vroeg op en gaan , want anders is het tij ongunstig.
We liggen in een vrij smalle geul waar aardig wat stroom staat en als we die tegen zouden hebben , komen we amper vooruit, vandaar.
Als we buiten komen komt John van de Kekeni aan, hij is weer gearriveerd van Australië vandaan , waar hij was omdat zijn dochter een zoon heeft gebaard .
Hartstikke leuk even , maar we moeten ook verder om op weg naar de werf te gaan.
We liggen na een 1,5 uur varen of zo ( heb niet zo erg op de tijd gelet , een luxe die wij onszelf kunnen veroorloven)
Voor de werf aan de spijker .
Er zijn ook allemaal viskwekerijen , drijvende netten met houtwerk en een huisje erop , waar op iedere drijvende viskwekerij wel 20 honden wonen, niet normaal .
Zij schijnen de otters en de roofvogels weg te sturen , die het op de vis gemunt hebben.
We liggen wat te slapen ,maar willen nu toch eigenlijk het liefst wachten met slapen tot de avond , zodat we weer gelijk in het gewone ritme komen.
De volgende dag gaat Leo aan de kant om even te kijken , hoe laat en waar we uit het water gaan.
Als we uiteindelijk om 4 uur (afgesproken tijd )naar de wal varen willen ze ons niet hebben, en gillen dat we er niet uit kunnen ,maar Leo vaart gewoon door en ik verstop me achter , want ik wilde er niets mee te maken hebben ( lafaard ) , de stroming was dwars en behoorlijk , dus de boot kwam tegen de punt van de invaarbak , bijna dan ,want toen gingen ze toch maar helpen en de Scharrel op de kant halen.
Ik snap dit allemaal niet , als ze allemaal staan te gillen dat het niet kan, en hij gaat gewoon door.
Als Leo mij nu eens van te voren zou informeren ,dat wanneer er nog geen boot in de lift hangt wij ook nog hartstikke lang moeten wachten , dus dat wij gewoon doordouwen ook als ze ons nog niet willen,maar nee ik moet dit allemaal ruiken.
Goed we staan even later op het droge en hebben een plekje naast de loods .
Leo schrikt , want we hebben osmose en dat is iets waar hij helemaal niet op gerekend had.
Achteraf valt het allemaal mee, maar op dat moment sloeg de schrik om zijn hart.
Iedereen wist hoe het moest ,maar Winfried stond even te kijken en discussieerde met Leo over het hoe en wat.
Ze hadden beide het idee , dat het ’t beste was om te pellen , omdat we het beter in ene keer goed moeten doen.
Dan heeft iedereen verder nog advies ,maar voor Leo en Winfried stond het vast , er wordt gepeld.
Leo pakt de verfföhn erbij en Winfried gaat zonder aarzelen Leo helpen met dit vieze giftige karwei.
De mensen van de werf vallen haast van hun geloof als ze zien dat Leo zo die hete föhn erop zet en dat de coat er zo van af los komt , met een schrapper eroverheen is de boot helemaal gepeld.
Niet doen niet doen , roepen zij : wij hebben het materiaal niet en weet ik het allemaal, ze kregen het doodsbenauwd .
Gelukkig weet Leo wat hij doet en gaat gewoon door.
Met een week is de hele boot gedaan en is Leo Winfried gaan helpen , maar na 1 dag ertegenaan krijgt hij zijn materiaal niet geleverd , en kunnen ze dus niet door.
Nog wat andere mensen leren kennen en gezellig met Kek en Derek , en zijn gezin op stap.
Ze laten ons een mall zien waar wij nog nooit geweest zijn en daar waren leeuwendansen en karate voorstellingen .
Er was zelfs een Hollander die er een voorstelling gaf.
Edward van de Molen , ken de man niet,maar hij heeft karatescholen in Nederland , Engeland en Amerika .
We leren weer wat meer van het eiland Penang en van de chinezen die erop wonen.
En we hebben visite van een oude meester van 57 jaar , die al 2 jaar gepensioneerd is.
Hij nodigt zichzelf uit op de boot en wil dus echt alleen even kijken hoe we wonen en daarna ging hij weer weg,maar volgende keer zou hij met zijn vrouw en neefje komen.
En inderdaad kwam hij nog 2 keer ,maar beide keren kwam het niet zo gunstig uit , jammer voor hem.
Hier worden de chinezen gewoon getolereerd en mogen ze zich voortplanten, op Langkawi mogen ze komen ,maar alleen om te werken en anders moeten ze weer vertrekken , dus zodra ze aan kinderen willen beginnen is het jammer voor ze en ook voor andere buitenlanders ,maar dan moeten ze vertrekken.
Nou Leo begint nu met de epoxy ,dus het schuren is ook al weer gebeurd.
De eerste laag epoxy zit erop , dus nu wachten tot we de rest krijgen en dan weer verder.
Ok dit is het, groetjes en tot de volgende keer weer.