We zijn 2 keer in Nederland geweest

18-9-2007

We zijn 4 maanden verder en vorige keer hebben we niets geschreven toen we in Holland zijn geweest , maar nu even een kleine terugblik.
Eerst nog even in Maleisië pakken laten aanmeten voor Leo en Bob , voor het trouwen van Fanny en Thomas en we hebben een jurk voor mij gekocht .
Dan hebben we nog tochten gemaakt op Langkawi , nadat Hans en Loek en Jits en Ellen waren gearriveerd en geacclimatiseerd.
We zijn met een kabelbaan naar boven geweest ,nadat we een groot aquarium hadden bezocht .
Het zwarte strand hebben we gezien en nog allerlei uitgebeelde legendes (wat erg sterk leeft hier)
Bij de grote vogel geweest die bij het havenhoofd staat , een enorm groot beeld.
We hebben nog bij de haven gelopen en een neushorenvogel gezien , gaaf joh .
Apen en hele grote eekhoorns , zo groot als een tekkel .
Met Jits en Ellen zijn we nog een scootertocht wezen maken , hartstikke leuk .
Mooie dingen gezien zoals een hele grote kudde hertshoorns in een boom en een waterval die ze zelf omgeleid hadden .
We hebben nog een wasmachine gekocht , lache joh ! hij staat klem ,daar waar het stuurwiel hoort te zitten en het stuurbankje , maar het werkt geklikt en voor 89 euro hadden we zo’n apparaat en als ik alle wassen laat doen heb ik het er al uit.
Bij Ria en André zijn we nog een paar keer geweest en het hele gebeuren daar werd echt elke keer als we kwamen weer mooier .
We mochten telkens gebruik maken van hun zwembad en gezelligheid.
We hebben een reparatieadres voor onze dinky en die van de Escape , want door de hitte heeft de lijm van onze pvc bootjes het niet gehouden , jammer maar helaas , weer een extra kostenpost .
We gaan er naartoe , op de fiets , met z’n vieren en geven opdracht om aan de bodem van onze dinky’s hypalon te laten maken en dan moet het weer jaren meegaan.
Op de terugweg komt er een hoosbui , niet normaal .
We konden ons vege lijf nog redden door bij een “kantine”van een bedrijf (die dicht was ) te gaan schuilen , erg gezellig , maar erg vochtig en mijn mooie scholl slippers zijn gelijk helemaal naar de knoppen , omdat ze uitgerekt zijn.
Druk , druk , druk , om alles voor elkaar te krijgen voor we weg gaan naar Holland .
Nog een barbecue ,damesdag ,de verjaardag van Ria en Jits zijn verjaardag vieren (heel gezellie in park )

Op weg naar Nederland hebben we het hartstikke gezellig met z’n zessen , je snapt niet dat we elkaar nog niet spuugzat zijn , maar we hebben altijd nog wat te kletsen en te lachen of met elkaar lekker chagrijnen.
We hebben een hele lange vlucht ,omdat we dan geld zouden uitsparen .
We gaan via Kuala Lumpur naar Taipei in Taiwan naar Bangkok en dan pas naar Amsterdam .
We vliegen slechts een paar duizend kilometer om .
Als we aankomen in Nederland staan Asli en Thomas en Fanny ons een warm welkom toe.
Zalig om zo thuis te komen , zo heerlijk gekoesterd te worden door je kinderen.
Via Bob en Asli om gelijk naar Opa en Gerard gegaan , naar Fanny en Thomas met natuurlijk Wollie bij ons.
Daar hebben we nog de laatste voorbereidingen te treffen voor het trouwen .
Een karwei daarvan was het zandstralen van de achtermuur , die was ooit eens geverfd geweest .
Hopend op mooi weer met de bruiloft en dat iedereen dan buiten zou zitten , zou dat niet zo’n mooi zijn om te zien.
Wat een takkebaan ,het viel ons alle vier vies tegen , maar goed het is gebeurd.
We gaan in de tussentijd op zoek naar een campertje om in Nederland wat te kunnen toeren
Uiteindelijk na veel kilometertjes gereden hebben we er eentje gevonden , 25 jaar oud en een gerevideerde motor.
We zijn er blij mee , alhoewel er nog wel wat aan moet gebeuren , zoals schoonmaken.

We gaan bij Erna en Roald langs om haar persoonlijk te condoleren met het verlies van Johan.
Nog steeds niet te bevatten , echt ongelooflijk hoe een energiek iemand ineens dood kan zijn.
We zien de beelden van Johan als hij in de kist ligt en dat maakt het toch een beetje waarheid.
De realiteit komt nu pas een beetje binnen , echt heel erg triest.
Erna vertelt dat haar vader ook erg slecht wordt , ze gaat telkens naar haar ouders toe ,om haar vader te verzorgen en haar moeder bij te staan.
Ze staat er niet alleen voor,maar toch …………. Wat een leed.
Een paar weken later is hij overleden , waardig en zoals hij het zelf wilde .

We gaan bij Thomas en Fanny in de buurt (Nijmegen )wandelen als Thomas moet werken.
We gaan kijken bij het trompetteren van Thomas met het filharmonisch blaasorkest van Nijmegen en moeten gelijkertijd optreden als dekmantel om Fanny in de stad te krijgen om haar te overrompelen voor haar vrijgezellenfeestje.
Thomas is een week later aan de beurt , maar die weet gewoon dat het gaat gebeuren.
Ze hebben het allebei enorm leuk gehad .

We winkelen , kamperen af en toe wat , gaan weer eens naar Vlaardingen bij Bob en Asli en opa en
Gerard op bezoek en gaan bij Cornelis en Irma camperen op hun terrein , leuk met de kids die ook komen ontbijten in de camper.
Ze mogen verkleed naar school en dat heeft Irma in no time geregeld.
Leo moet gelijk de koelkast van de camper maken en dat is erg fijn bij hun in de tuin.
Heb een beetje het gevoel dat we er alleen maar komen als we ze nodig hebben, en dat is niet de bedoeling , maar we hebben (ook al zijn we hier 3 maanden ) zo weinig tijd.

Dan is de grote dag .
6 juli 2007 een dag voor 7-7-2007 , want dan was alles bezet en erg duur , handig hè.
Wat zien ze er prachtig en stralend uit , geweldig !
Thomas had dus helemaal geen idee , welke jurk Fanny zou dragen .
En dat we die onder zijn neus in Delhi - India gekocht hadden , was voor hem helemaal onbegrijpelijk.
Haast iedereen is bij de bruiloft aanwezig geweest ,dus dat is niet nodig om te vertellen hoe leuk het was .
In het Valkhof van Nijmegen zijn ze door Thomas zijn vader getrouwd , leuk hè!
Hij was de ambtenaar van de burgerlijke stand .
Fanny haar vriendinnen hebben een grote inbreng gehad met het regelen van de dag.
Daar zijn we hartstikke blij om , want zoals ik van anoniempje heb begrepen werd het niet erg opgemerkt door de gasten , hoeveel werk eraan was.
Ikzelf begreep niet hoe dat vandaag de dag in elkaar gedraaid moest worden , zo’n dag .
Na uitleg van de ceremoniemeesteres , was ik onder de indruk,maar heb haar niet duidelijk gemaakt , dat ik daar erg dankbaar voor was.
Hierbij mijn excuses daarvoor en alsnog heel hartelijk dank allemaal.
Onze kinderen zijn allebei “netjes”de deur uit , zoals dat vroeger gezegd werd en nu helemaal geen betekenis meer heeft.
Na de bruiloft hebben we familie van der Velden – weekend , dus gelijk na het feestje konden we naar Groesbeek, bij de zeven heuvelen bij Berg en Dal .
Hartstikke leuk , dat we daar weer eens bij konden zijn,dat hebben we heel erg gewaardeerd.
Het was ook hartstikke gezellig , jammer dat niet iedereen erbij kon zijn,maar dat gaat nu eenmaal zo.
Fanny en Thomas gaan op vakantie naar Noorwegen en dan zouden Martin en Rama vanuit

Amerika op weg naar Israël bij ons langs komen voor 5 dagen.

Wij gingen voor die tijd even bij den Hoorn langs , want daar waren Riet en Berend en Jan en Tiny , hartstikke gezellig.
We hebben in de camper geslapen en zijn dan naar Medemblik gereden waar Ton en José liggen met de Time-out.
Nou dat was weer helemaal goud met elkaar , even lekker bij gekletst over de kleinkinderen ,natuurlijk en over de boten.
Lekker dropijs gegeten in het dorp en José heeft weer heerlijk gekookt.
Dan moeten we nog wat spulletjes kopen en gaan bij Schiphol in de buurt staan om Martin en Rama op te halen.

Dat was ook weer een waar feest en we hebben ze Nederland in die korte 4,5 dag goed laten zien.
Fanny en Thomas komen eerder thuis , want ze verzopen in dat Noorwegen , het was prachtig en zo ,maar de tent lekte en het stroomde overal water .

Dus nu waren we blij de we de camper hadden , want dan konden wij daar slapen en Martin en Rama bij Fanny en Thomas in huis.
Met zijn zessen naar Arnhems openlucht museum , veel te laat gegaan , jammer genoeg , want er is zoooveel te zien ,dat hebben we dus niet gered.
Ik dacht dat je in een museum alleen maar dingen zou zien van 100 jaar en ouder ,maar er waren daar heel veel dingen die voor ons vroeger gewoon gebruiksartikelen waren en nu in het museum als antiek&curiosa tentoongesteld werden , hmmmmmm.
Bob heeft zijn diploma tandtechnicus behaald !!!!!!!!, en we zijn naar de uitreiking meegegaan .
Wij kwamen met ons campertje aan en Bob en Asli moesten onze aanhanger meenemen ,zodat wij hem weer over konden nemen naar Fanny en Thomas om de massagestoel uit hun huis te transporteren.
Eindelijk konden we er eens bij zijn , gelijk gevierd met een etentje in het pannenkoekenhuis .
Hij lachte zich rot , tussen alle saabs en mercedessen stond ons campertje met aanhanger als van de fam. Flodder te pronken.
Heerlijk zoals die gozer het doet , en hij heeft er zoveel schik in .
Thomas en hij moeten de komende jaren blokken , want ze gaan nu verder studeren .
Ik heb nog vriendinnendag gehad , hartstikke leuk , zoals ze dat geregeld hadden .
Geloof dat het merendeel van Ria kwam,maar ik weet het niet eens zeker , wat ik wel weet is dat het hartstikke gezellig was.
We zijn naar Dordrecht geweest met de busboot en taxiboot en we hebben koffie gedronken en ’s avonds gegeten in het delta hotel .

Met alle vier de kinderen hebben we nog een weekend bij Leidschendam gekampeerd , met de camper en de tent .
Wij vonden het geweldig , lekker eruit en dan met alle zes bij elkaar .

Wollie moet naar het asiel !!!! ze hebben tegen Gerard gezegd dat hij misschien in het Zonnehuis moet blijven , en als hij terug komt vind Gerard zelf dat hij Wollies verzorging niet meer aan kan.
Ik probeer het hele internet af te zoeken om een plaatsje voor hem te regelen ,maar dat ging niet lukken, dus toen maar naar het asiel met haar .
Heb het lekker Leo laten opknappen , want ik vond het echt een lullige zaak.
Voel me ontzettend schuldig , maar ja er is geen andere weg.

Toen we voor onszelf naar Zierikzee moesten zijn we gelijk naar Jeroen en Mieke met de kids gegaan op hun boot in Veere..
Even een paar daagjes eruit ,lekker genieten van de kleintjes , zalig wat een heerlijkheid die keutertjes.
Jammer dat Jitse nog steeds tobt met zijn gezondheid , want dat geeft wel een hoop spanning .
Dat zal wel net zolang zijn totdat hij echt goed eet en zichzelf op gewicht houdt.
Nu gaan Roel en Jitse naar een medisch dagverblijf , zodat de rest van de familie ook weer een beetje recht kan trekken.
Jeroen nog 2 keer opereren en dan hoop ik toch wel dat ze de zeven magere jaren gehad hebben .(figuurlijk niet perse 7)
We zijn met Bob en Asli nog naar de Brielse Blues geweest , hartstikke gezellig dorp is het toch , hoor.

Dan een andere grote dag : Wendy en Sascha trouwen 10-8-2007.
Prachtig zagen ze eruit , geweldig ! en het mooiste van al was dat het bruidsmeisje Anouk-Joy de ringen zou geven aan het bruidspaar (pappa en mamma ) en in slaap was gevallen op de schoot van de mammabruid .
Geweldig , hoe zoiets kan lopen met die kleintjes , je hebt er niets over te vertellen !!!
Overgeheveld naar omabruid heeft ze heerlijk liggen slapen , heb naderhand nog gehoord dat die kleine meid ook een mooi ringetje kreeg en dat ze het opat .
Als ze er niet haast in gestikt was had het wel een giller geweest ,maar nu was het een beetje erg angstig.
Gekke meid !!!!!!!!

We gaan praamvaren , Peter en Carla hebben dit georganiseerd , maar voor de tijd gaan we even bij de fam. Postma langs.
Hartstikke leuk met die meiden en Harmen , Kathleen en Jelle .
Gezellig even kletsen en eten en kletsen en eten en kl…
Als we in Stavoren aankomen is iedereen er al , natuurlijk zijn wij weer de laatste .
Het is een hele leuke dag en hartstikke leuk om iedereen weer te zien.

We gaan naar Chris en Anne-Lien om te zeilen naar Antwerpen , samen met John en Wendy met hun boot.
Heel leuk ,zo met elkaar Antwerpen te zien .
Nog wat culturele dingen , dit ontwerp over de pikorde , erg grappig

Mooie kerk en stadhuis en het bier was lekker .
Met elkaar naar Terneuzen gevaren en daar gingen John en Wendy verder naar Oostende .
Wij gingen weer naar Wemeldinge waar de camper stond en overnachten bij “ Schenkeveld “
Gaan naar Femke en Vincent om naar de baby te kijken Jemaro , heerlijk ventje .
Hartstikke leuk om Vincent en Jemaro te leren kennen , want die waren allebei nog onbekend.
Vincent zei dat hij niet gekeurd hoefde te worden,omdat iedereen het er gelijk over eens was dat hij ok was,maar ik was wel een beetje verontwaardigd , want dat had ik niet gezien of gezegd , maar ik moest toegeven dat hij zonder tafel ook goed was gekeurd.

We gaan even langs Matth en Annemieke en hebben even de avonturen die opkwamen verteld .
Meestal komen we er niet toe de verhalen die we beleefd hebben te vertellen , want er is altijd zoveel te zeggen.
Julie heeft een showerparty , dat is een feestje voor zwangere dames die worden gedouchte met cadeautjes , snap je ?
En dat alleen maar door de dames , heren horen hier niet bij .
Dan moet je ook een pop een luier aandoen met 1 hand en foto’s bekijken van baby’s en zeggen wie dat was toen ze klein waren.
Het is echt Amerikaans , wel apart en het was weer gezellie !!!!!!!

Met Rob en Edith gaan we een kleine trip naar Frankrijk maken .
Rob heeft de route helemaal uitgestippeld , hartstikke leuk .
“s avonds slapen we bij Meer aan de grens een natuurpark , prachtig daar !
Zo mooi dat Rob en Edith niet verder wilden, althans daar leek het op , want ons oude campertje startte gewoon en hun woonmobiel wilde gewoon niet starten .
Monteur gebeld en naar een garage gesleept , en daar is het gerepareerd.
Dus voordat we weer eens verder gingen waren we al aardig laat en bang dat we in het donker aan zouden komen bij Equihem , maar dat was toch op tijd .
Prachtige plek boven de rotsen bij de zee , hartstikke mooi .
We hebben een hele mooie wandeling gemaakt door de duinen daar, de volgende dag waren we allemaal uitgeput van het geklauter .
Edith heeft heerlijk mosselen gekookt , kortom met spelletjes en af en toe rijden en dan weer een leuk plekje hadden we een hele leuke trip. De ijsboer had ijscreem!!!

Weer een heugelijk feest Jeroen en Karin trouwen 7-9-2007
En de hele fam. Dönmez zou er ook zijn, dachten we.
Dit zijn de luitjes waar we in Ankara werden opgevangen , en waar we steeds in de watten werden gelegd.
Karin en Jeroen zien er prachtig uit en Karin heeft echt alle decoratie van de zaal in het teken van de margriet (bloem)versierd , en heel erg netjes en mooi.
Het feest is ook hartstikke leuk , alleen was er een domper op de feestvreugde en dat was dat Refika een miskraam kreeg , toen ze naar het delta hotel toegingen.
Dus en het verdriet van het gemis van de baby en het feest niet mee gemaakt.
Natuurlijk was Neslian weer zo hulpvaardig om gelijk Iskender en Refika ter zijde te staan en zij heeft het lang verwachtte feest dus ook niet mee gemaakt .

Nu nog afscheid nemen van iedereen , eerst naar Gerard en die had het goede nieuws , dat hij scootmobielles had gehad en misschien over 1,5 maand naar huis mocht .
Wij helemaal blij , wat een zaligheid,want in dat Zonnehuis had hij het niet slecht ,maar hij is toch liever op zichzelf.
Begrijpelijk !!!

Met Ton en José , Marja en de kinderen wezen wokken en de volgende morgen naar opa , wat we een zware gang vonden , want we hebben nu toch echt het idee dat we afscheid nemen , omdat het zo slecht gaat met hem .
Het is ook een hele leeftijd en hij ziet er nu echt slecht uit , maar je weet het nooit bij die ouwe .
Hij zegt nog even dat we niet terug moeten komen als hij sterft en dat we ons daar niet schuldig over moeten voelen , maar dat hadden we al eens uitvoerig besproken , maar het blijft wel even moeilijk gedag te zeggen.
En als we in de gelegenheid zijn op tijd te zijn voor de begrafenis , zullen we dat zeker doen ,maar als we het niet halen , dan komen we er niet voor terug.
Tenminste , zo denken we er nu over.
Bij Johan was het anders , die laat behalve het verdriet ook zoveel schrik achter , dan hadden we terug willen zijn en erg graag ook , maar bij pa is er vrede als hij sterft , want hij heeft een gezegende leeftijd en is al weduwnaar.
Bob en Asli krijgen een nieuw lid van het gezin , Oki !!
We gaan nu echt alles voorbereiden om te vertrekken .
Asli en Bob gedag gezegd en naar Nijmegen om de tassen in te pakken en morgenochtend vertrekken we.
Thomas brengt ons naar het station en daar gaan we , op naar Amsterdam.
Eeltje en Marijke waren er al en Carla en Peter kwamen angstig laat , vonden wij.
Alles ging goed , ze waren op tijd en het was weer ouderwets gezellig met een hoop geklets.
In Taipei gingen we met nog een Hollands echtpaar het hotel in en we wilden een toertje maken door Taipei , dus het andere stel , Nellie en Nico Kennis aangeschoten en inderdaad met z’n allen naar het mortuarium van tjai tjek (zoiets was het , vraag maar aan Peet)
Hartstikke gezellig en we hebben de hoogste toren van de wereld gezien , maar dat heb ik wel vaker gehoord ,dus ik weet niet zeker of het de hoogste is.
Dan als een speer weer terug naar het hotel om te dineren met z’n allen.
Blijkt dat N & N op Bali wonen en net als André en Ria een landgoed hebben ,met personeel die ze bediend en zo .
Helemaal ingeburgerd in het dorp daar hebben ze in Nederland 15 mensen zo gek gekregen om schoolgeld te betalen voor een kind en zelf hebben ze er ook een en coördineren de hele boel.
Helemaal welzijnswerkers zijn het geworden , hartstikke leuk,.
Ik had van Ria gehoord dat er ook ene Jan van de Berg in het zelfde vliegtuig als ons zou zitten , dus zei ik dat ik hem om zou roepen.
Daar werd Ria toch een beetje onrustig bij , want dat doe je toch niet ??? of wel ???
Maar voor we het vliegtuig ingingen , zeiden Carla en ik tegelijkertijd :is er soms een Jan van de Berg hier ??
En ja hoor hij was er al , dus gelijk even beppen met elkaar natuurlijk.
Als we aankomen op Langkawi staan Ria en André al te wachten , wij gaan ook met ze mee en CarPet ook en natuurlijk Jan.
We hebben een heerlijke avond en dag bij hun en zien dat ze alweer een heel stuk opgeschoten zijn met het grote huis.
Lekker zwemmen en eten gekookt door …. (ben naam weer kwijt) en zien een stelletje neushoornvogels heerlijk geslapen en hebben hoegenaamd geen last van de jetlag .
Laat in de middag gaan we naar de boot en treffen inderdaad een grote schimmelzooi .
Gelijk gaan soppen en gezorgd dat we in ieder geval konden slapen zonder ademhaling problemen.
Nu hebben we het aardig op de rit op wat kastjes na ,maar dat komt van lieverlee wel.
We zijn door Jits en Ellen uitgenodigd , om de verjaardag te vieren van Ellen .
Als we er naar toe gaan gaat het als we de taxi uitstappen toch hozen , niet normaal.
We sprinten naar een afdak en achteraan schuilden we op een vierkante meter , want de regen kwam nog binnen tot 10 meter achteraan het “restaurant “
De pont vaart weg ,omdat hij kapot werd geslagen tegen de kade , en schuilde achter een dam.
Een andere pont probeerde zijn klanten te lozen,maar ging toch ook naar de dam om te schuilen.
Wij hebben aan de bareigenaar gevraagd (hij was de luiken voor zijn bar aan het doen ) of wij achter de bar mochten gaan staan , zodat we droog stonden .
Hij had er wel een beetje moeite mee,maar stond het toch toe.
(dezelfde tijd dat wij hier aan het tobben waren , voltrok een klein stukje verder een ramp .
Een vliegtuig die op Phuket wilde landen ging naast de landingsbaan ,omdat hij hem niet kon zien van de regen.
Tot nu toe 89 doden , verschrikkelijk .
Na een half uurtje kwam de pont weer ,omdat het weer rustiger geworden was.
Eerst nam hij ons niet mee , want het was nog te onrustig ,maar na een tijdje pikte hij ons op en gingen we naar Rebak-marine .
Het ging nog wel tekeer op het stuk waar de dam afgelopen was.
Leo stond klaar om in te grijpen ,maar de stuurman was goed , zei Lee .
Hans en Loek en Jits en Ellen stonden ons op te wachten (leuk weerzien)en we zouden gaan zwemmen ,maar daar hadden we nu niet zo’n zin meer in , dus er werd koffie gezet en we hebben lekker geborreld.
De pont voer alleen om 5;15 nog maar ,dus het was een korte visite ,maar erg heftig.
Terug was het rustiger op het water ,maar op de weg was alles vol met water en overstromingen.
Vanavond hebben we een barbecue gehad met de hele haven ,maar uiteindelijk zaten we met het Nederlandse groepje en het was weer beregezellig .

21 september 2007

We zijn gisteren door Marja gewaarschuwd, dat pa erg slecht wordt.
Hij krijgt vlekken op zijn benen en die heeft ze bij tante Hen en ma ook gezien, vlak voor ze stierven.
Vandaag zijn we 31 jaar getrouwd, en ik ben ziek en lig nu al voor de 2e dag op de bank buiten.
Met de computer op mijn schoot, en msn aan, horen we dat het heel slecht gaat met pa.
We worden door het thuisfront op de hoogte gehouden met het wel en wee van pa.
We activeren de verzekering om toch maar naar huis te gaan en te proberen thuis te zijn voordat pa sterft.
Helaas krijgen we in de middag te horen dat we pas de volgende dag weg konden naar Nederland.
We zijn bang dat we dan te laat zullen wezen, en andersom hopen we ook dat het niet zolang zou gaan duren, want pa had het erg benauwd en haast iedereen stond om hem heen, dus een mooier moment kon er niet zijn.
Wij gaan naar bed en proberen te slapen, dat wil dus niet erg lukken .

22 september 2007

2 uur in de morgen, we worden gebeld en weten eigenlijk al wat er is.
Pa is inderdaad gestorven, vredig en omringd door zijn kinderen en kleinkinderen.
We gaan weer naar bed en slapen helemaal niet meer, natuurlijk.
Overdag komen de Hollanders allemaal even langs om te condoleren, hartstikke lief allemaal.
We zouden vandaag naar Ria en André gaan om een gezellige dag te hebben, met zingen en barbecue.
Gezellig voor ze,maar wij moeten inpakken en wegwezen.
Om half vijf moeten we bij het vliegveld zijn, ik ben gelukkig opgeknapt en heb geen koorts meer.
We zitten vanaf Kuala Lumpur naast een transseksueel, die zichzelf in Thailand heeft laten opereren als vrouw.
We vonden het ontzettend moedig van haar, helemaal alleen naar een ver vreemd land en een zo’n ingrijpende operatie in een ziekenhuis met alleen maar Engels of Thai talig.
Ze heette nu Amber en was heel erg vriendelijk en donders bijdehand.
Ze heeft eens de overweging moeten nemen, dat ze misschien al haar familie en vrienden kwijt zou raken als ze als vrouw naar buiten zou komen.
De keuze was zwaar en ze heeft toch gekozen voor haar ware identiteit, en voelt haarzelf nu echt vrouw.
Nou, Amber we hopen dat je heel gelukkig gaat worden.

Als we in Nederland aankomen worden we op het vliegveld omgeroepen, of we bij de informatiebalie onszelf wilden melden.
Intussen hebben we al contact gehad met Fanny en Thomas, want die twee scheten zijn midden in de nacht uit bed gegaan om de camper bij ons te brengen.
Nou, we hadden steeds gezegd dat het echt niet nodig was, omdat we vinden dat het veel te belastend is voor hun en ook voor die andere twee(Bob en Asli), want die wilden ons ook maar steeds halen.
Ze hebben zoveel te leren en werken en naar school.
En de trein is ook goed te doen, maar we vonden het wel heel fijn om de auto gelijk bij ons te hebben.
Fanny en Thomas zijn met de trein naar huis gegaan en wij naar Bob en Asli en even 2 uur geslapen en bij pa wezen kijken.
Echt pa was het niet meer, maar hij lag er vredig bij.
We zijn heel blij, dat we nog afscheid hebben genomen voordat we weggingen uit Nederland.
We gaan nog even naar Cornelis en Irma, want Irma is jarig.
Hartstikke leuk, even hun en dat grut ook te zien.
Ton viert ook zijn verjaardag, maar dat rijden durven we niet aan, want we vallen zo in slaap.
De volgende dag gaan we de kamer helpen opruimen van pa, Ton en José en John en Tiny en Henneke zijn er, dus een drukte van belang.
Wel even fijn zo met elkaar ruimen, goed voor de verwerking.
Heel gezellig eigenlijk ook, natuurlijk.
Met José en Marja gaan we pa zijn bril omruilen, want degene die hij op heeft kleurt donker en dat is niet zo mooi.
We hebben nog een keer bij John en Tiny gegeten, alwaar Henneke en Herman ook waren.
Gezellig nog even naar film gekeken van trouwen van Angelique en Erik en van Linda en Arni.
We gaan op donderdag 27-9 eerst in de morgen naar de Soenda om met elkaar nog even gedag te zeggen, koffie te drinken en pa te begeleiden naar de auto.
De meisjes rijden pa naar de auto en de begrafenismannen lopen naast de auto tot aan de stoplichten en dan is de stoet auto’s zo’n beetje compleet.
De dienst is hartstikke mooi en lief met alle gedichten en verhalen, en de kerkdienst was ook gezellig met alle liedjes over God.
Tuurlijk bleef het droog totdat Leo en ik even een gedichtje wilden voorlezen, dat konden wij niet zonder snotteren oplezen, maar goed dat mocht de dienst niet deren.
Cock en Wim en Wies kwamen ook nog even langs, hartstikke fijn hoor.
De mannen hebben pa naar zijn plekkie gebracht, waar hij ter aarde gebracht ging worden.
Hij bleef boven de grond staan en wij hebben gedag gezegd en zijn langs ma gelopen en koffie gaan drinken.
Erna zijn we met elkaar naar het pannenkoekhuis gegaan en hebben gezellig afscheid genomen van elkaar.
De bedoeling is wel dat we eens in de 2 jaar met elkaar een weekend samen willen wezen, maar dat duurt nu wel even.
We gaan naar Bob en Asli halen onze spullen op, zeggen gedag en gaan de zonnepanelen ophalen, die we nog steeds tegoed hebben.
De volgende middag is dat gelukt en daarna staan we in de file tot aan Ede, waar we even bij Anja op verjaardag gaan en dan bij Rob en Edith zijn, waar Dennis en Julie ook gezellie zijn.
Julie loopt echt wel op haar laatste tandjes, nog 14 dagen en dan is ze echt uitgerekend, maar zelf denkt ze dat het de 4e okt. gaat komen.
Hartstikke spannend !!!
De volgende dag gaan we naar Fanny en Thomas en strijken eindelijk weer eens neer.
We zijn moe en kijken kassie en schrijven dit verslag enzo.
Fanny naait een broek op haar nieuwe naaimachine, dat gaat heel mooi worden.
Maandag nog naar Apeldoorn voor de windmeter, want die kon niet gemaakt worden in Maleisië en de computer moet geschoond worden.
Thomas zijn collega heeft dat bij de dell ook goed gedaan, dus deze HP geef ik nu ook aan hem om te schonen.
En dan gaan we weer naar Maleisië, maar precies wanneer weten we niet.