7-01-2008
Zo , we zijn dus alweer een heel eind verder en ik heb eindelijk weer behoorlijk internet verbinding , zonder dat ik te veel moeite moet doen।

We hebben 5 lagen epoxy aangebracht en 3 teer-epoxy en nog wat anti-fowling , en nu kunnen we er weer tegen. IK ben met ons franse buurmeisje Salome foto's aan het bewerken tussendoor.
Naast ons op de wal staat de Little Star , met Yue Kee en Esther
.jpg)
.jpg)
Ze spreken het Chinees van hun geboortestreek goed, en Mandarin en Kantonnees ook een beetje , en dan natuurlijk nog Engels .
Op Maleisië wonen zoveel Chinezen van allerlei pluimage , zodat zij zich hier heel makkelijk kunnen bewegen.
Ze helpen ons enorm met zaken te doen en helpen ons wegwijs te worden in het aanbod van eten en koopjes en dergelijke.
Onze epoxy en teer is dus heel voordelig , voor Nederlandse begrippen spotgoedkoop.
Daarbij zijn ze heel erg aardig .
Esther geeft ons zachte tofu , (pudding zonder smaak ) met een beetje sesamolie en sojasaus en doet er een zwart gekookt ei in ?????
Dit is een ei in de aarde gekookt , en die kun je blijkbaar maanden goed houden buiten de koeling.
Het smaakte lekker , ik hou wel van sojasaus , Leo vond het wel aardig , maar is niet zo gek van een sterke sojasaus smaak , het ei was een beetje veerderig tussen de tandjes.
Later was ze eieren aan het koken met een theezakje erbij en een kruidenbuiltje ,en dat moet heel zachtjes en uren lang in een stenen pruttelpot koken.
Grappig dat er allemaal zulke leuke dingen op ons pad komen.
.jpg)
.jpg)

Van links naar rechts zien jullie een chemicalienwinkel , waar al het grootste gif gewoon op de grond staan en gewoon te koop zijn.
dan een sleutel, ijzerwarenzaak .en een zaak waar ze bamboegordijnen maken.
dan een sleutel, ijzerwarenzaak .en een zaak waar ze bamboegordijnen maken.
We kunnen hier ook naar andere maatstaven werken , want ze nemen het niet nauw met दे milieueisen।
Sterker nog , ze weten volgens ons niet eens wat het is.
Ze gooien het accuzuur van oude batterijen zo in de meest mooie natuurgebieden , om een klein voorbeeld te noemen.
Leo maakt een visnetten wegglijder , dat is een uitvinding van hemzelf , die zorgt dat als we over een visnet heen varen , het visnet zo doorglijdt onder ons schip over de visnetglijder over het roer en zo weer los achter ons wegschiet.
Grandioos , zoals hij dat bedacht heeft.
We werden door de Chinese gepensioneerde opdringerige leraar uitgenodigd voor een symfonische blaasorkest .
Zijn neef kon niet en hij had dus tickets over .
Als we er met de bus naar toe gaan en we wel een beetje te laat zouden komen ,maar ja er was niet zo snel een taxi voor handen en wel een bus (anders dan normaal), die er 1 uur en 15 minuten over zou doen .
Maar we hadden een chauffeur die het helemaal naar zijn zin had en 30 km per uur wel een mooie snelheid vond en onderweg bij de haltes met jan en alleman een praatje maakte , even stopte om te gaan tanken en hij had ook honger .
Het werd dus 2 uur later toen we er waren; we slopen de zaal in met nog een horde te laatkomers en de gepensioneerde leraar wenkte naar ons , omdat hij stoelen vrij had gehouden.
Het waren vrijwilligers , maar best goed ,
Van het Zwanenmeer tot Glenn Miller en een stuk van een componist uit Penang.
Onze vriend wilde iets vertellen,maar het moest zachtjes en Chinees –Engels – Maleis is heel moeilijk te verstaan, maar daar had hij wat op gevonden , hij schreef het op , op 2 manieren zoals een goede leraar dat hoort te doen.
Dat zijn zoon muziek gestudeerd had , wisten we , maar wat !!!! dat wilde hij ons nu vertellen.
My sun is horny , he is a horn player ,!!!
Nou hou je dan maar goed ,in een zaal vol serieuze toehoorders van klassieke muziek.!!!
De volgende morgen 9 uur , als wij net uit bed zijn ,loopt hij met zijn vrouw over de werf ,om onze boot en al zijn gebruiken te laten zien .
We moeten wel lachen erom en laten hun onze Scharrel in de gewoonlijke puinhoop zien.
Zij vinden het heel erg interessant , dat je op zo’n kleine boot alles bij elkaar hebt , net als in een huis.
Leo poetst de boot en werkelijk , we zijn weer prachtig , nou ja de Scharrel dan .
Als we in het water liggen glimmen we als een tiet, en Leo is zo trots als een hond ( Trudy zegt aap) met 7 lullen .
We varen naar Langkawi , met de Odulphus en Silent Wish.
Een heerlijke reis, waarbij al de schepen merken dat het onderwater schip zo glad als een aal is, want we varen allemaal een paar knopen harder.
In Langkawi gaan we bij eerst eens bij Eeltje kijken , want we zijn zo geschrokken .
Eeltje heeft een ongeluk gehad en een flinke ook , hij is een half uur buiten westen geweest , toen hij door een auto op de rijksweg geschept was.
Hij heeft wel zo’n mazzel gehad , want hij is wel gekneusd over zijn hele lijf en erg pijnlijk ,en een hersenschudding ,
,maar jeetje laten we eerlijk zijn , wat een geluk.!!!!
Ria en André hebben hun huis haast klaar en het wordt mooi !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
We zijn even wezen kijken , maar wat een prestatie zeg.
André beveelt ons een elektricien aan , die we gelijk laten komen
Helaas hij snapt niet wat hij met die relais moest en hij neemt een automatische zekering mee (achtergehouden)
Leo die het in de gaten heeft als hij terug komt van de man aan de wal brengen ,heeft verschrikkelijk de smoor erin ,maar gaat liggen malen en denken hoe die relais nou moeten komen.
Hij koopt nieuwe accu’s en een andere buitenboordmotor , iets wat hij al zolang wilt .
Nu blijkt hij nog niet in planė te gaan , dus nog een reden om te balen en piekeren.
We horen van John van de Kekeni dat we hier op Langkawi redelijk RvS kunnen kopen en waar ongeveer.
Dus gaan we het zoeken , want alles tegelijk vind Lee wel lekker en ik word een beetje gek .
Na een dag zoeken vinden we het bedrijf en Leo koopt materiaal om de 2 zonnepanelen bij de andere 3 te plaatsen .
Een leuk plan om gelijk een nieuwe railing te laten maken , maar dan wel gelijk .
Ze beloven de volgende dag of de dag erop te komen , omdat we haast het land uitmoeten , onze visa zijn haast verlopen.
Leo sluit na een nacht piekeren de relais eigenhandig aan en het werkt als een trein , we hebben nieuwe accu’s en de nieuwe zonnepanelen en alles werkt naar behoren nu, wat een heerlijkheid.
Hij maakt een trimplankje voor de buitenboordmotor en gaat heus met mij samen in planė.
Dan komen de jongens voor de railing , met voorgebogen RvS pijpen , Leo weet dat dit niet goed kan komen en zegt het ook ,maar ze wisten het beter .
Dus laat Lee ze even een halve dag tobben , maar bleef wel telkens zeggen als ze het vast wilde zetten , dat hij het zo niet wilde ,met al die extra bochten .
Uiteindelijk gingen ze terug naar de zaak met het RvS en kwamen terug met andere pijpen.
Leo houdt het nauwkeurig in de gaten en de jongens worden een beetje gek, maar hebben ook respect voor Leo zijn inzicht.
Als het klaar is , na 2 dagen , heeft Leo enorme lasogen , dus ‘s nachts in het ziekenhuis druppels gehaald en toen was er geen taxi terug ,
Gelukkig lag er een taxichauffeur in zijn taxi te slapen en wezen een paar jongens ons dat hij daar stond , anders hadden we tot in de ochtend moeten wachten.
Als ik ga uitklaren, maakt een meisje van de douane mij opmerkzaam , dat onze scheepspapieren verlopen zijn.
Leo heeft daar al eens voor gebeld , dat we niet in Nederland zijn met ons schip , en hoe dat dan moet.
In Nederland hadden ze ons uitgelegd dat zolang je in het buitenland bent , de papieren niet verlengd hoeven te worden , maar wel als je weer in Nederland terugkomt.
Maar hoe overtuigen we de dame in kwestie ?
Dat doet Leo de volgende dag , hij zet zijn beste beentje voor.
Dan kunnen we naar Thailand om de kerst daar met de 4 Nederlandse boten ( Escape blijft nog in Langkawi , in kader het herstel van Eeltje ) te vieren.
Een heerlijke tocht naar Nai Harn met Hans en Loek van de Markoen ,
want de Silent Wish en
Ze gooien het accuzuur van oude batterijen zo in de meest mooie natuurgebieden , om een klein voorbeeld te noemen.
Leo maakt een visnetten wegglijder , dat is een uitvinding van hemzelf , die zorgt dat als we over een visnet heen varen , het visnet zo doorglijdt onder ons schip over de visnetglijder over het roer en zo weer los achter ons wegschiet.
Grandioos , zoals hij dat bedacht heeft.
We werden door de Chinese gepensioneerde opdringerige leraar uitgenodigd voor een symfonische blaasorkest .
Zijn neef kon niet en hij had dus tickets over .
Als we er met de bus naar toe gaan en we wel een beetje te laat zouden komen ,maar ja er was niet zo snel een taxi voor handen en wel een bus (anders dan normaal), die er 1 uur en 15 minuten over zou doen .
Maar we hadden een chauffeur die het helemaal naar zijn zin had en 30 km per uur wel een mooie snelheid vond en onderweg bij de haltes met jan en alleman een praatje maakte , even stopte om te gaan tanken en hij had ook honger .
Het werd dus 2 uur later toen we er waren; we slopen de zaal in met nog een horde te laatkomers en de gepensioneerde leraar wenkte naar ons , omdat hij stoelen vrij had gehouden.
Het waren vrijwilligers , maar best goed ,
Van het Zwanenmeer tot Glenn Miller en een stuk van een componist uit Penang.
Onze vriend wilde iets vertellen,maar het moest zachtjes en Chinees –Engels – Maleis is heel moeilijk te verstaan, maar daar had hij wat op gevonden , hij schreef het op , op 2 manieren zoals een goede leraar dat hoort te doen.
Dat zijn zoon muziek gestudeerd had , wisten we , maar wat !!!! dat wilde hij ons nu vertellen.
My sun is horny , he is a horn player ,!!!
Nou hou je dan maar goed ,in een zaal vol serieuze toehoorders van klassieke muziek.!!!
De volgende morgen 9 uur , als wij net uit bed zijn ,loopt hij met zijn vrouw over de werf ,om onze boot en al zijn gebruiken te laten zien .
We moeten wel lachen erom en laten hun onze Scharrel in de gewoonlijke puinhoop zien.
Zij vinden het heel erg interessant , dat je op zo’n kleine boot alles bij elkaar hebt , net als in een huis.
Leo poetst de boot en werkelijk , we zijn weer prachtig , nou ja de Scharrel dan .
Als we in het water liggen glimmen we als een tiet, en Leo is zo trots als een hond ( Trudy zegt aap) met 7 lullen .
We varen naar Langkawi , met de Odulphus en Silent Wish.
Een heerlijke reis, waarbij al de schepen merken dat het onderwater schip zo glad als een aal is, want we varen allemaal een paar knopen harder.
In Langkawi gaan we bij eerst eens bij Eeltje kijken , want we zijn zo geschrokken .
Eeltje heeft een ongeluk gehad en een flinke ook , hij is een half uur buiten westen geweest , toen hij door een auto op de rijksweg geschept was.
Hij heeft wel zo’n mazzel gehad , want hij is wel gekneusd over zijn hele lijf en erg pijnlijk ,en een hersenschudding ,
,maar jeetje laten we eerlijk zijn , wat een geluk.!!!!
Ria en André hebben hun huis haast klaar en het wordt mooi !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
We zijn even wezen kijken , maar wat een prestatie zeg.
André beveelt ons een elektricien aan , die we gelijk laten komen
Helaas hij snapt niet wat hij met die relais moest en hij neemt een automatische zekering mee (achtergehouden)
Leo die het in de gaten heeft als hij terug komt van de man aan de wal brengen ,heeft verschrikkelijk de smoor erin ,maar gaat liggen malen en denken hoe die relais nou moeten komen.
Hij koopt nieuwe accu’s en een andere buitenboordmotor , iets wat hij al zolang wilt .
Nu blijkt hij nog niet in planė te gaan , dus nog een reden om te balen en piekeren.
We horen van John van de Kekeni dat we hier op Langkawi redelijk RvS kunnen kopen en waar ongeveer.
Dus gaan we het zoeken , want alles tegelijk vind Lee wel lekker en ik word een beetje gek .
Na een dag zoeken vinden we het bedrijf en Leo koopt materiaal om de 2 zonnepanelen bij de andere 3 te plaatsen .
Een leuk plan om gelijk een nieuwe railing te laten maken , maar dan wel gelijk .
Ze beloven de volgende dag of de dag erop te komen , omdat we haast het land uitmoeten , onze visa zijn haast verlopen.
Leo sluit na een nacht piekeren de relais eigenhandig aan en het werkt als een trein , we hebben nieuwe accu’s en de nieuwe zonnepanelen en alles werkt naar behoren nu, wat een heerlijkheid.
Hij maakt een trimplankje voor de buitenboordmotor en gaat heus met mij samen in planė.
Dan komen de jongens voor de railing , met voorgebogen RvS pijpen , Leo weet dat dit niet goed kan komen en zegt het ook ,maar ze wisten het beter .
Dus laat Lee ze even een halve dag tobben , maar bleef wel telkens zeggen als ze het vast wilde zetten , dat hij het zo niet wilde ,met al die extra bochten .
Uiteindelijk gingen ze terug naar de zaak met het RvS en kwamen terug met andere pijpen.
Leo houdt het nauwkeurig in de gaten en de jongens worden een beetje gek, maar hebben ook respect voor Leo zijn inzicht.
Als het klaar is , na 2 dagen , heeft Leo enorme lasogen , dus ‘s nachts in het ziekenhuis druppels gehaald en toen was er geen taxi terug ,
Gelukkig lag er een taxichauffeur in zijn taxi te slapen en wezen een paar jongens ons dat hij daar stond , anders hadden we tot in de ochtend moeten wachten.
Als ik ga uitklaren, maakt een meisje van de douane mij opmerkzaam , dat onze scheepspapieren verlopen zijn.
Leo heeft daar al eens voor gebeld , dat we niet in Nederland zijn met ons schip , en hoe dat dan moet.
In Nederland hadden ze ons uitgelegd dat zolang je in het buitenland bent , de papieren niet verlengd hoeven te worden , maar wel als je weer in Nederland terugkomt.
Maar hoe overtuigen we de dame in kwestie ?
Dat doet Leo de volgende dag , hij zet zijn beste beentje voor.
Dan kunnen we naar Thailand om de kerst daar met de 4 Nederlandse boten ( Escape blijft nog in Langkawi , in kader het herstel van Eeltje ) te vieren.
Een heerlijke tocht naar Nai Harn met Hans en Loek van de Markoen ,
de Odulphus waren al eerder
vertrokken। We zien grotten waar ze met bamboestokken omhoogklimmen om de vogelnestjes te pakken , jaja die wereldberoemde vogelnestjessoep is echt gemaakt van vogelnestjes van een zwaluw.ze zijn zowat goud waard.

Peter en Carla hadden al plaatsen gereserveerd ,in het restaurant waar al de jatties ( yachties = mensen die op hun jacht wonen ))hun kerst bij elkaar vieren ,voor ons।
We gaan de volgende dag inklaren , want dan is het de 24e en dus nog geen feestdag , en zouden we geen extra bonus moeten betalen.
Maar toevallig is het arbeidsdag (toevallig ???) , een feestdag in Thailand en moeten we dus 1200 bath betalen , dat is dus zo’n 24 euro en normaal kun je voor 300 bath naar binnen , we hebben sterk de indruk genaaid te worden , maar bewijs het maar.
We kunnen gelijk inkopen doen, maar Leo krijgt nu zijn terugslag zullen we maar zeggen en heeft nergens zin in , dus gaan we naar de boot.
Het kerstdiner , was hartstikke gezellig met elkaar.
Maar toevallig is het arbeidsdag (toevallig ???) , een feestdag in Thailand en moeten we dus 1200 bath betalen , dat is dus zo’n 24 euro en normaal kun je voor 300 bath naar binnen , we hebben sterk de indruk genaaid te worden , maar bewijs het maar.
We kunnen gelijk inkopen doen, maar Leo krijgt nu zijn terugslag zullen we maar zeggen en heeft nergens zin in , dus gaan we naar de boot.
Het kerstdiner , was hartstikke gezellig met elkaar.

Ik heb erg veel lol met Julia en

Een reggae band en een fakkelgooier , vuurwerk wat alvast een voorproefje is voor oud en nieuw.
We gaan de volgende dag met Hans en Loek mee , zij hebben een scooter gehuurd en wij doen dat ook om boodschappen te doen en even het eiland Phuket te bekijken।
Het eiland is heel erg toeristisch , en we zijn aan de andere kant van het eiland bij een jachthaven geweest , Hans verwacht een pakketje daar en wilde kijken waar dat dan aan zou komen.
Onderweg gaan we in een bocht in de slip , gelukkig weet Leo het op te vangen en gingen we niet zo hard.
Wat bleek een lekke band , er zat een klein spijkertje in .
Daar zijn aan de weg gelukkig allemaal fietsenmakers , dus de klus was zo geklaard en het kostte weer 3,5 euro voor een complete nieuwe band met velgbandje en plaatsen.
Ze staan met roofvogels om foto’s mee te maken , waar ze de tenen zover geamputeerd hebben dat de nagels eraf zijn.
En dan laten ze de kite’s en zeearenden volkomen tot hun “recht” komen , door ze in de volle zon te zetten zodat ze dan hun vleugels spreiden om de warmte kwijt te raken .
Als je er wat van zegt snappen ze alleen maar , hoe duur het is om mee op de foto te gaan.
Aapjes met een luier aan om mee op de foto te gaan , je snapt niet hoe ze nu nog zo dom zijn om dat te doen , maar het is hier heel eenvoudig om een moederaap te doden en het kind mee te nemen en geld te verdienen , want er worden nog steeds foto’s mee gemaakt en vette winst gemaakt met zo’n beestje.
Zelfs met kleine kinderen , waar ze ook wel eens een armpje breken of zo , zodat ze klagerig huilen en het armpje er slecht uit ziet , speciaal voor het goede doel !!!
Als we dat allemaal eens konden voorzien , welk kind of mens werkelijk nood heeft of welke gemaakt , dan was het makkelijker om een centje toe te werpen , maar nu weet je niet of je goed doet of juist slecht .
Op de weg terug wilde Leo even kijken waar hij ons zeil kan laten repareren en gaan we naar Phuket-stad .
We konden het niet vinden , dus dan langs de zee en daar zien we een leuk strandtentje om te eten en later bleek dat Yue Kee en Esther er liggen .
Hun dochter is er en zij heeft vrienden op bezoek , een van origine Friese jongen met zijn vriendin , die leraren Engels waren in Hongkong .
Zijn grootvader was naar Canada geëmigreerd en heette Metz of Mitz , hij zei dat mensen altijd dachten aan de naam te horen ,dat ze Duitsers waren.
Zijn opa heeft 10 schepen gebouwd en was de eerste die een motor zette in een schip.
Grappig hè , zijn opa heeft gelijk het Fries of Nederlands afgeschaft en het was alleen nog maar Engels , dus hij kon geen woord anders dan Engels.
Toen zijn we als een speer weggegaan , wij hadden eerder gegeten dan zij , want we waren rijkelijk laat en moesten nog naar een supermarkt .
Heel erg groot , eigenlijk gelijk een winkelcentrum.
Terug de scooters inleveren en naar de boot.
De volgende dag blijkt dat er een misverstand was geweest met de Odulphus , want zij hadden eigenlijk verwacht dat we de kerstdagen met elkaar zouden vieren , wat wel te begrijpen is, maar wij hebben er niet bij stil gestaan , gewoon omdat we nog boodschappen moesten hebben enzo.
Dus toen zijn zij gaan barbecuen met de Silent Wish en wij zijn naar de baai gegaan waar we makkelijk konden internetten en onze kinderen konden bellen.
We hebben de 2e kerstavond met een gezellig buitenkuips etentje op de nieuwe bakplaat gehouden , erg romantisch met onze kerstversiering en eindelijk rust.
We zijn alleen maar aan het rennen geweest om de boel in orde te krijgen , dus het was lekker om eens rustig bij te komen.
De dag erop gaan we met drie boten naar 



het James Bond eiland en naar een vissersdorp op palen gebouwd.
We gaan foto’s maken van het James Bond eiland en vonden het eigenlijk wel erg rustig voor een toeristische attractie.
Klopt !! we stonden dus allemaal foto’s te maken van een heel verkeerd eiland.
De meeste van ons waren gewoon in onderbroek zo de dinky ingestapt , om even te kijken , voordat de toeristen zouden komen , maar nu liepen we dus tussen al de toeristen in , in ondergoed .Jits liep er wel erg sexy bij.
Het water is erg vies hier en dus geen snorkelen , maar als we na 2 dagen terug gaan , gaan we naar Racha (waar de Markoen 300 meter om de hoek lag , wat we later pas merkten )en daar is het hartstikke mooi om te snorkelen , oké het is geen Malediven ,maar toch heel erg mooi .Als we hier voor anker liggen horen we dat Merel en Remco een zoon Levi Alan (??? 2e naam ben ik niet zeker )hebben gekregen.
Helemaal gelukkig zijn we er allemaal mee.
We blijven heerlijk een daagje liggen , en relaxen weer om vervolgens oudejaarsdag zeilend , direct naar de Patongbaai te gaan waar al het vuurwerk verwacht wordt .en waar ook de travestieten lopen te flaneren, alsof ze alleen hier geboren worden .
De andere Nederlandse schepen liggen er al , als wij arriveren.
We gaan naar de kant om het oude jaar af te sluiten .Carla wil een avondje spannend en gaat voor deze gelegenheid in een netje op de kant flaneren , letterlijk en figuurlijk , want ze is manequin geweest en zo loopt ze dan ook geregeld , alsof op de catwalk.
Hartstikke gezellig en spannend , is het een hij of een zij ??? die spetter .
Er lopen bosjes mannen op leeftijd met een jong Thai meisje , of duidelijk op zoek ( beide partijen ).
Of die jonge meisjes dan ook echt verliefd worden op zo’n oude vent , weten we niet eens zeker , want ze kijken ontzettend verliefd .
Voor ons niet te begrijpen , soms zit er wel 50 jaar verschil tussen.
Het vuurwerk is niet na te vertellen , zo mooi en knallend dat is.
Wij gaan snel naar de dinky om vanaf het water het vuurwerk te aanschouwen , geweldig en erg romantisch natuurlijk !!!!!!!
Als alles een beetje bekoeld is gaan we weer naar het strand en laten ook zo’n prachtige rijstpapieren ballon met een vuurtje opstijgen .
Er zijn gezinnen die aan het strand eten maken en gezellig samen willen zijn,maar de toeristen (zoals wij ) verbreken hun ritueel behoorlijk .
Als we op de boot zijn even iedereen gelukkig nieuwjaar bellen en dan naar bed.Via een sms horen we van Peter en Sonja dat ze opa en oma zijn geworden , geweldige jongen die Max heet.
We liggen hier nu een paar dagen en zijn weer wat aan het klussen , er staat een aardig bekkie wind , dus even wachten tot het wat gaat liggen .
Onderweg gaan we in een bocht in de slip , gelukkig weet Leo het op te vangen en gingen we niet zo hard.
Wat bleek een lekke band , er zat een klein spijkertje in .
Daar zijn aan de weg gelukkig allemaal fietsenmakers , dus de klus was zo geklaard en het kostte weer 3,5 euro voor een complete nieuwe band met velgbandje en plaatsen.
Ze staan met roofvogels om foto’s mee te maken , waar ze de tenen zover geamputeerd hebben dat de nagels eraf zijn.
En dan laten ze de kite’s en zeearenden volkomen tot hun “recht” komen , door ze in de volle zon te zetten zodat ze dan hun vleugels spreiden om de warmte kwijt te raken .
Als je er wat van zegt snappen ze alleen maar , hoe duur het is om mee op de foto te gaan.
Aapjes met een luier aan om mee op de foto te gaan , je snapt niet hoe ze nu nog zo dom zijn om dat te doen , maar het is hier heel eenvoudig om een moederaap te doden en het kind mee te nemen en geld te verdienen , want er worden nog steeds foto’s mee gemaakt en vette winst gemaakt met zo’n beestje.
Zelfs met kleine kinderen , waar ze ook wel eens een armpje breken of zo , zodat ze klagerig huilen en het armpje er slecht uit ziet , speciaal voor het goede doel !!!
Als we dat allemaal eens konden voorzien , welk kind of mens werkelijk nood heeft of welke gemaakt , dan was het makkelijker om een centje toe te werpen , maar nu weet je niet of je goed doet of juist slecht .
Op de weg terug wilde Leo even kijken waar hij ons zeil kan laten repareren en gaan we naar Phuket-stad .
We konden het niet vinden , dus dan langs de zee en daar zien we een leuk strandtentje om te eten en later bleek dat Yue Kee en Esther er liggen .
Hun dochter is er en zij heeft vrienden op bezoek , een van origine Friese jongen met zijn vriendin , die leraren Engels waren in Hongkong .
Zijn grootvader was naar Canada geëmigreerd en heette Metz of Mitz , hij zei dat mensen altijd dachten aan de naam te horen ,dat ze Duitsers waren.
Zijn opa heeft 10 schepen gebouwd en was de eerste die een motor zette in een schip.
Grappig hè , zijn opa heeft gelijk het Fries of Nederlands afgeschaft en het was alleen nog maar Engels , dus hij kon geen woord anders dan Engels.
Toen zijn we als een speer weggegaan , wij hadden eerder gegeten dan zij , want we waren rijkelijk laat en moesten nog naar een supermarkt .
Heel erg groot , eigenlijk gelijk een winkelcentrum.
Terug de scooters inleveren en naar de boot.
De volgende dag blijkt dat er een misverstand was geweest met de Odulphus , want zij hadden eigenlijk verwacht dat we de kerstdagen met elkaar zouden vieren , wat wel te begrijpen is, maar wij hebben er niet bij stil gestaan , gewoon omdat we nog boodschappen moesten hebben enzo.
Dus toen zijn zij gaan barbecuen met de Silent Wish en wij zijn naar de baai gegaan waar we makkelijk konden internetten en onze kinderen konden bellen.
We zijn alleen maar aan het rennen geweest om de boel in orde te krijgen , dus het was lekker om eens rustig bij te komen.
We gaan foto’s maken van het James Bond eiland en vonden het eigenlijk wel erg rustig voor een toeristische attractie.
Klopt !! we stonden dus allemaal foto’s te maken van een heel verkeerd eiland.
De meeste van ons waren gewoon in onderbroek zo de dinky ingestapt , om even te kijken , voordat de toeristen zouden komen , maar nu liepen we dus tussen al de toeristen in , in ondergoed .Jits liep er wel erg sexy bij.
Het water is erg vies hier en dus geen snorkelen , maar als we na 2 dagen terug gaan , gaan we naar Racha (waar de Markoen 300 meter om de hoek lag , wat we later pas merkten )en daar is het hartstikke mooi om te snorkelen , oké het is geen Malediven ,maar toch heel erg mooi .Als we hier voor anker liggen horen we dat Merel en Remco een zoon Levi Alan (??? 2e naam ben ik niet zeker )hebben gekregen.
Helemaal gelukkig zijn we er allemaal mee.
We blijven heerlijk een daagje liggen , en relaxen weer om vervolgens oudejaarsdag zeilend , direct naar de Patongbaai te gaan waar al het vuurwerk verwacht wordt .en waar ook de travestieten lopen te flaneren, alsof ze alleen hier geboren worden .
De andere Nederlandse schepen liggen er al , als wij arriveren.
We gaan naar de kant om het oude jaar af te sluiten .Carla wil een avondje spannend en gaat voor deze gelegenheid in een netje op de kant flaneren , letterlijk en figuurlijk , want ze is manequin geweest en zo loopt ze dan ook geregeld , alsof op de catwalk.
Er lopen bosjes mannen op leeftijd met een jong Thai meisje , of duidelijk op zoek ( beide partijen ).
Of die jonge meisjes dan ook echt verliefd worden op zo’n oude vent , weten we niet eens zeker , want ze kijken ontzettend verliefd .
Voor ons niet te begrijpen , soms zit er wel 50 jaar verschil tussen.
Het vuurwerk is niet na te vertellen , zo mooi en knallend dat is.
Wij gaan snel naar de dinky om vanaf het water het vuurwerk te aanschouwen , geweldig en erg romantisch natuurlijk !!!!!!!
Als alles een beetje bekoeld is gaan we weer naar het strand en laten ook zo’n prachtige rijstpapieren ballon met een vuurtje opstijgen .
Er zijn gezinnen die aan het strand eten maken en gezellig samen willen zijn,maar de toeristen (zoals wij ) verbreken hun ritueel behoorlijk .
Als we op de boot zijn even iedereen gelukkig nieuwjaar bellen en dan naar bed.Via een sms horen we van Peter en Sonja dat ze opa en oma zijn geworden , geweldige jongen die Max heet.
We liggen hier nu een paar dagen en zijn weer wat aan het klussen , er staat een aardig bekkie wind , dus even wachten tot het wat gaat liggen .