Morgen is pa een jaar terug overleden en zijn we 32 jaar getrouwd.
Het lijkt nog maar kort terug , en tevens zooooooo lang geleden.
We gaan met Ellen en Jits even naar de Seven Wells , een hele klim ,maar de moeite waard.
Jits blijft beneden , drinkt een cola en filmt gelijkertijd de apen.
Terwijl hij daar mee bezig is komt er een aapje rechts van hem , jat zijn cola en rent weg !!!
Jits erachteraan en scheldend gierend van de lach , maar die kon hij niet bijbenen .
Toen wij naar beneden kwamen zagen we een hele groep aapjes uit een flesje cola lebberen . Lache , waar !!!
Leo kreeg ineens in zijn hoofd om stof te gaan halen voor de bimini (zonnescherm , waar de radar doorheen gevallen was en die we nu gelijk zonder hoge hoed willen maken) in Thailand en bekleding voor de bank , die al na 1 jaar uit elkaar begon te vallen en nu al helemaal uit elkaar ligt.
Dus we kopen tickets voor de ferry (veerpont ) naar Satun in Thailand , gaan daar in een taxi en sjezen 8 uur in een bus met prachtige gekleurde gegolfde gordijntjes .
Uiteindelijk arriveren we in Phuket om 8 uur , huren daar een auto en gaan met 3 jonge Duitsers op sleeptouw naar de Patong beach.zij studeren in Wenen en feitelijk weten we niet eens of ze Duits of Oostenrijkers zijn ,maar ze roken wel een beetje , na 3 maanden vakantie.
Goed dat Leo niet zo ’n goede neus heeft , want daar houd hij niet van !!
Wij hebben daar een hotel en de jongens het avontuur.
Maar ook wij gaan daar totaal uitgeput nog stappen , want we zijn er nu eenmaal.
Het is een heerlijke sfeer daar , moeilijk uit te leggen voor iemand die helemaal niet houd van hoererij en dergelijke , maar ze zijn allemaal vriendelijk en lachen en ze hebben humor , echt gezellig.
We hebben een bijzonder gezellig hotel ,maar hij was ook wel duur 14 euro , dat is eigenlijk boven ons budget.
De volgende morgen naar Rolly Tasker een zeilmakerij in een prachtige hal met veel ruimte om al hun zeilen te naaien.
Als we na 3 uur weer naar buiten gaan vermaken we ons nog op het eiland , kijken even wat we in December eventueel beter in Thailand kunnen inslaan of eerder in Maleisië en komen de Kellyrance met hun dochter Kelly tegen .
We zorgen dat we nu eten ,van te voren , en ook spullen in huis hebben voor de terugreis in de bus.
Om 8 uur moeten we in de bus zitten , dus met alle rollen stof en ( eindelijk ) nieuwe meerlijnen , ritsen en garen enz. enz.
We denken dat de rit weer 8 uur gaat duren en dat we om 4 uur in Satun zouden zijn , maar terwijl Leo op de toilet zit in de bus ( wat wij niet weten ), ik lig te slapen en gewekt werd door de stewardess is Leo nergens te vinden , hij kon niet ver zijn ,maar waar ???
Uiteindelijk was hij lekker gaan wandelen na het drukken , want de bus stond stil , dus dat kon wel even.
Het was ook pas kwart over 2 ,maar we waren erg slaperig en we hadden geen zin om voor dat ‘’even’’ een hotel te nemen.
Dus we nemen een taxi , maar geen gewone , want die waren er niet .
Nee , nee , we nemen een brommertaxi , allebei eentje .
Onderweg een bakkie koffie en als je zag hoe we reden ,met al die handel.
Lachen !!!!!!!!!!!!!!!
Leo moest van de "taxichauffeur"perse alles in de breedte houden , dus we waren nog breder dan een auto.
De chauffeur vergat dat ook wel een keer ,maar dat liep gelukkig goed af.
Als we bij de ferry-hal aankomen is het helemaal verlaten en het blijkt dat de ferry niet om 8 uur vertrekt ,maar pas om 10 uur .
Jeetje hadden we nu maar een hotel genomen , we werden in de hal opgevreten door de muggen en er stonden allemaal plastic stoelen waar echt niet op te slapen viel.
Leo had de oplossing , wat als we de stof die we gekocht hebben op het gras leggen en daar een bedje maken .
We lagen zalig en wat anti-mug op onze benen en we slapen heerlijk , tot 6 uur want dan staan de honden om ons heen te blaffen .
Vreemde mensen op hun terrein .
Als we dan net weer slapen komen er 2 brommers aan met Nederlandse meiden achterop .
Ze hebben bij Thaise mensen geslapen en hebben de zoon vastgeplakt zitten.
Hij is totaal verliefd op Urgamma (weet niet hoe te schrijven , maar het klinkt als oergamma ) . zij is een stevige Hollandse en dat is waar hij helemaal gek van is.
Hij heeft een langzaam rondje door het hele dorp gemaakt met Uhrgamma achterop , alsof hij de olympische spelen gewonnen heeft.
Het is echt heel erg komisch om te zien hoe belangrijk hij zichzelf vind , omdat hij Nederlandse meisjes in zijn huis heeft gehad.
Hij blijft haar volgen en laat iedereen zien dat hij erg familiair is met haar en Judithja.
Zij waren zijn trofeeën en hij loopt als een haan om Urgamma heen .
De meiden komen ook even op visite op ons kleedje en we drinken koffie en eten wat bruin brood met pindakaas .
Als we de ferry opgaan ( met de lover in ons kielzog ) is er zo’n beetje besloten dat de meisjes met ons meegaan naar de Scharrel .
De televisie werd even hard en weer zacht gezet , om aan Urgamma te laten zien dat hij daar allemaal aan mag komen.
We hebben het hartstikke gezellig en net als bij Fanny ,moesten de girls met iedereen op de foto , toen we buiten op de ferry stonden.
Er was een groep middelbaren en ze hadden het over election en een plaatsnaam en we moesten maar langskomen als we in de buurt waren , maar echt verstaan deden we het niet.
Nou het was hartstikke gezellig en we hadden weer eens wat anders te praten dan bootjes , motoren , generators en dergelijke.
’s Avonds gingen we uit eten met Loek en Hans , want ze waren 39 jaar getrouwd en Jits en Ellen , want die gaan ons bijna verlaten .
Dat zou wel eens kunnen betekenen dat we ze een hele tijd niet meer zien , misschien wel een paar jaar of zo.
Heel raar idee , we hebben zolang met elkaar opgetrokken , het is gewoon een grote familie geworden .
Judithja en Urgamma slapen in de kuip , want ze vonden het wel wat hebben om buiten te slapen.
De volgende dag gaan ze na het ontbijt en koffie naar de jetty om te kijken voor een trip naar Lipe.
Wanneer ze terug komen hebben ze een presentje meegenomen voor ons , hartstikke leuk .
Ze hebben een hotelletje en gaan daar heen om daar een speedboot te regelen naar Lipe.
Leo gaat ’s middags de bimini uit elkaar tornen , alvast een beginnetje maken.
Hopelijk wordt het wat !!!!
In de morgen hoost het en het waait heel erg , dus of er een bootje vaart is nog de vraag
En zo ziet het er nu weer uit bij ons .
Gebleken is ,door Henk van Lucy ( Australisch-Nederlands echtpaar die onze vrienden geworden zijn in Maleisië ) dat de generator kapot is , opgetakeld moet worden en dan maar kijken of het een hele dure klus wordt of een klein onderdeel.
Gelijkertijd wordt er genaaid , maar alleen maar aan de bimini ,de ervaren echtparen weten wel wat dit met zich meebrengt. !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten